Εκτυπώστε τη σελίδα
27-04-2013 12:16

Η... μύτη του καραφλού και η ναυαρχίδα του ελληνικού βόλεϊ

ΤΟΥ  ΣΤΕΦΑΝΟΥ  ΛΕΜΟΝΙΔΗ

Για μια ακόμη φορά αποδείχτηκε ότι ο Αντερς Κρίστιανσον ,

μυρίζεται από μακριά τα ταλέντα ή έχει σπουδαίο δίκτυο πρακτόρων και  διαθέτει ενημέρωση από κάθε γωνιά της Γής.

Τελευταίο παράδειγμα ο Άχρεμ,  που τον έφερε στον Ηρακλή  όταν δεν τον ήξερε ούτε η μάνα του και φέτος αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του σπουδαίου πολωνικού πρωταθλήματος.

Δυο χρονιές έστησε τον Ολυμπιακό και η ομάδα πήρε ισάριθμα πρωταθλήματα, ενώ την επόμενη χρονιά , χωρίς τον Κρίστιανσον, απέτυχε παταγωδώς στις επιλογές ξένων(Χιμένες, Φιγκερόα).

Και πριν πάει στον Ηρακλή  έδινε τα φώτα του στην ομάδα της Θεσσαλονίκης, με τεράστια επιτυχία, ενώ η Νόλικο Μασέικ έπαιρνε επι χρόνια άγνωστους παίκτες και τους έκανε διάσημους.

Νέα πολιτική εφαρμόζει το γραφείο τύπου της ΕΟΠΕ. Τις σοβαρές ειδήσεις, όπως η παραπομπή της Γεωργίας Τζανακάκη  για παράβαση ντόπινγκ , τις μοιράζει πρώτα  αλλού  και μετά τις αναρτά στο επίσημο σαιτ της Ομοσπονδίας. Προφανώς με την έγκριση Μαυρομάτη και Ψαρουδάκη...

Ο Ολυμπιακός πάντα είναι πρωτοπόρος στο βόλει και κάνει τις απαραίτητες τομές που ακολουθούν και οι υπόλοιποι σύλλογο. Είναι η ναυαρχίδα του αθλήματος  δεν αποτελεί φωτοβολίδα,  και από πέρυσι  δεν στηρίζεται σε λεφτά που έπεφταν με αλεξίπτωτο...

Το 1996 έκανε την επανάσταση και χάρη στον έφορο Δημήτρη Χουρδάκη και τον πρόεδρο Λεωνίδα Θεοδωρακάκη έφερε το μεγάλο Ιταλό προπονητή Τζιαν Πάολο Μοντάλι, που αρχικά αντιμετωπίσθηκε με χλεύη.

Το απύθμενο κόμπλεξ προπονητών και παραγόντων δεν τους επέτρεψε να παραδεχτούν τη σπουδαιότητα της κίνησης του Ολυμπιακού και τα μικροσυμφέροντα τους  μπήκαν πάνω από την πρόοδο του αθλήματος.

Την πρώτη χρονιά ο Μοντάλι απέτυχε, αφού οι παίκτες του ήθελαν χρόνο για να προσαρμοσθούν στις απαιτήσεις του μοντέρνου βόλει, ήταν μαθημένοι στο ανατολικό μοντέλο, καθώς  οι έλληνες προπονητές είχαν μείνει πίσω  και δεν επιμορφωνόταν.

Την επόμενη χρονιά, πήρε το νταμπλ, με σαφώς κατώτερη ομάδα(ξένοι οι Μέρλο, Γκάτιν, αντί των σπουδαίων Στορκ, Χελντ, Γκαβρίλοφ) και αναγκαστικά όλοι , του  έβγαλαν,  έστω και με δισταγμό,  το καπέλο.

Οι έλληνες  προπονητές αντέγραψαν τον Ιταλό, αν και δεν το παραδέχτηκαν ποτέ και το ελληνικό βόλει άλλαξε ταχύτητα, ενώ οι παίκτες που δούλεψαν μαζί του, έπιναν νερό στο όνομα του "αν είναι να ξαναδουλέψω με τον Μοντάλι, θα κουβαλάω και τα νερά" έλεγε ο Γιώργος Ντράγκοβιτς. Το ότι απέτυχε με την Εθνικό, στο προολυμπιακό του 2000,  σηκώνει πολύ κουβέντα και είναι μια άλλη ιστορία.

Φτάσαμε στο 2011, όπου το βόλεϊ βούλιαξε, επειδή μεγάλοι σύλλογοι έφτιαχναν ομάδες γίγαντες με γυάλινα πόδια, ώσπου ο Ολυμπιακός προτίμησε να δει μακριά και να εξυγιανθεί, χάνοντας όλους τους τίτλους της περσινής περιόδου.

Τα κατάφερε και βλέπει πλέον με αισιοδοξία το μέλλον και όλοι θέλοντας και μη θα ακολουθήσουν το δρόμο του. Οι ταλαντούχοι εξάλλου μπορούν να πετύχουν  έναν στόχο, που  οι  άλλοι   δεν μπορούν να τον φτάσουν. Οι  μεγαλοφυείς μπορούν να πετύχουν έναν στόχο που οι άλλοι δεν μπορούν καν να δουν.


ΠΗΓΗ:  ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ