Ο πρωταθλητής Ολυμπιακός κράτησε τον Φερνάντο Μουνιόθ Μπενίτεθ που του έδωσε το φετινό πρωτάθλημα. Εμφανίζεται το ίδιο δυνατός οικονομικά με την στήριξη των μελών του και του Βαγγέλη Μαρινάκη που όσο αισθάνεται ότι τον πολεμούν τόσο πεισμώνει. Οι Ντρίζγκα, Αλεξίεφ αποτελούν παρελθόν και ο Γερούν Ραούβερντικ θα είναι ο παίκτης «κολώνα» που θα στηριχθεί ο φετινός σχεδιασμός. Οι πρωταθλητές έχουν αποδείξει πως μπορούν να κάνουν μεγάλα μπαμ και λογικά το ίδιο αναμένεται να επαναλάβουν και φέτος. Η προσπάθεια που έκανε για την απόκτηση των Ράφα Κουμεντάκη και Παναγιώτη Πελεκούδα είχε διπλό στόχο.
Από την μια να ενισχύσει το Ελληνικό στοιχείο με δυο παίκτες που έκαναν πολύ καλό πρωτάθλημα και από την άλλη να αποδυναμώσει το βασικό του αντίπαλο ΠΑΟΚ.
Ο ΠΑΟΚ «σήκωσε το γάντι» με την απόκτηση του τεράστιου Μίταρ Τζούριτς και του Ντίμα Φιλίποφ που δεν έχει ανακοινωθεί. Μεταγραφές που μένει να αποδειχτούν σημαντικές μέσα στο γήπεδο αφού ο Έλληνα διαγώνιος έχασε σχεδόν όλη την χρονιά με συνεχείς τραυματισμούς και ο Φιλίποφ έχει θέματα με τα πόδια του. Αν και οι δύο ξεπεράσουν τα προβλήματά τους, δεν τίθεται θέμα θα γίνει μεγάλη μάχη για το πρωτάθλημα αφού βέβαια ξεκαθαρίσει και ο αριθμός των ξένων παικτών. Για τον ΠΑΟΚ η απώλειες των Κουμεντάκη, Πελεκούδα είναι σημαντικές γιατί θα πρέπει να βρει ισάξιους Έλληνες για να διατηρήσει το βάθος που χρειάζεται για τις εγχώριες διοργανώσεις και το Champion League που θα συμμετάσχει, αφού ο Ολυμπιακός δεν βρήκε στην Αττική κατάλληλο γήπεδο.
Ταυτόχρονα με τις κινήσεις του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ προέκυψε και η εμπλοκή του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό που έχει την οικονομική δυνατότητα αλλά και την διάθεση να φέρει ξανά τους «πράσινους» στην κορυφή. Οι πρώτες κινήσεις δείχνουν και τις προθέσεις του. Απέκτησε τους Γιορντάνοφ, Ζήση και Πεντίδη από τον Φοίνικα και τον Πελεκούδα από τον ΠΑΟΚ στοχεύοντας στην τρίτη θέση αφού γνωρίζει ότι σε αυτή την φάση προέχει να ξεμπλέξει με τα χρέη που δημιούργησαν οι προηγούμενοι και ταυτόχρονα να αποδυναμώσει τον Φοίνικα που τα τελευταία χρόνια αποτελεί το ενοχλητικό «σπυρί».
των πρωτοπόρων. 
Στην φετινή εξίσωση έρχεται να προστεθεί και η φουριόζα ΑΕΚ. Βέβαια αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί όμως κανένας δεν μπορεί να υποτιμήσει το μέγεθος και την ψυχολογία των οπαδών της που κέρδισαν το φετινό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και αυτό θα έχει αντίκτυπο και στην ενίσχυση της ερασιτεχνικής από τα ποσοστά των εισιτηρίων της ΠΑΕ. Λέγεται ότι ο Μελισσανίδης πριμοδότησε το βόλεϊ με ένα καλό μποναμά και έγινε ο τέταρτος που το κάνει μετά τον Μαρινάκη, τον Σαββίδη, και τον Γιαννακόπουλο. Ήδη μετά την απόκτηση του Ντέιβιντ Μότα στον Ηρακλή Χαλκίδας και του Αργεντινού πασέρ Εντγκάρντο Λιόκα απέκτησε από τις Κάννες τον Βραζιλιάνο ακραίο Ντανιέλ Μασιέλ Ντε Σόουζα και από τον ΠΑΟΚ τον λίμπερο Γκαρά. Αρχηγός στην ομάδα παραμένει ο Ηλίας Λάππας η εμπειρία του οποίου είναι πολύτιμη δίπλα στον προπονητή Νίκο Νεόφυτο.
Πάμε να δούμε και τις υπόλοιπες ομάδες.
Ο Ηρακλής απαλλαγμένος από τις «αμαρτίες» του παρελθόντος μπορεί και δικαιούται να ανήκει στο κλάμπ των προηγούμενων ομάδων φτάνει βέβαια να αποδείξει ότι μπορεί να το κάνει αφού το ένδοξο παρελθόν δεν εξασφαλίζει και ανάλογο μέλλον. Η περυσινή χρονιά τον έφερε στην 5η θέση και δήλωσε συμμετοχή στο Challenge Cup αφού ο Φοίνικας προτίμησε να απόσχει.
Η Κηφισιά κάθε χρόνο έστω και την τελευταία στιγμή καταφέρνει να συγκροτεί αξιοπρεπέστατη ομάδα και να ανακαλύπτει παίκτες «λαβράκια». Στο περασμένο πρωτάθλημα ο Χάντ έκανε σπουδαία δουλειά και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ. Συνήθως τέτοια εποχή παρακολουθεί τις κινήσεις των άλλων και στο τέλος κάνει τις επιλογές της. Δεν «χτυπάει» τίτλο, όμως δεν κινδυνεύει κιόλας. Τα ίδια μέσα-πέρα ισχύουν και στον Παμβοχαϊκό που κινείται κάθε χρόνο αθόρυβα και αποτελεσματικά. Έχει βρει την συνταγή που δεν εντυπωσιάζει αλλά δεν κινδυνεύει. Έχει κάνει κάποιες κινήσεις όμως γενικά ανήκει στις ομάδες που παρακολουθούν τις εξελίξεις και ανάλογα ενισχύεται. Η περσινή ομάδα ήταν πολύ καλή αλλά ίσως της έλειπε η χημεία.
Ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης είναι σταθερή αξία στο πρωτάθλημα. Στον Έβρο υπάρχει ακόμα «παραγωγή» παικτών και με την προσθήκη αξιόλογων ξένων εύκολα ή δύσκολα παραμένει στην κατηγορία. Η
ομάδα που φαίνεται σε χειρότερη κατάσταση από τις άλλες είναι ο Εθνικός Πειραιά που μετά την αποχώρηση του επί δέκα χρόνια προέδρου του Νίκου Νικολινάκου δείχνει να έχει χάσει το δρόμο και τον προορισμό του. Το μέλλον θα δείξει…
Ο λόγος που άφησα στο τέλος τον Φοίνικα είναι προφανής.
Η ομάδα του νησιού μας είναι μια κατηγορία μόνος του αφού έχει δημιουργήσει παράδοση στο Πρωτάθλημα τα τελευταία δέκα χρόνια και έχει αποκτήσει τον σεβασμό της οικογένειας του βόλεϊ στην Ελλάδα με μόνη εξαίρεση την περίοδο 2010-2011 που έπαιξε στην Α2. Άλλοτε εύκολα και άλλοτε δύσκολα συγκροτεί αξιόλογη ομάδα και έχει καταφέρει δυο φορές να διεκδικήσει το πρωτάθλημα παίζοντας στους τελικούς των περιόδων 2011-2012 με τον Ηρακλή ( πονεμένη ιστορία) και 2015-2016 με τον ΠΑΟΚ.
Φέτος έχει να αντιμετωπίσει δυο δυσμενείς καταστάσεις. Η πρώτη είναι η ισχυροποίηση των ομάδων που αναφέραμε παραπάνω με αποτέλεσμα η 3η θέση να φαντάζει άπιαστη (εκτός και αν όλες οι επιλογές παικτών αποδειχτούν εξαιρετικές) και δεύτερο ότι με την αποχώρηση και του Αντώνη Ρούσσου δεν έχει μείνει κανένας από το συμβούλιο των μεγάλων επιτυχιών προκειμένου με την εμπειρία και τις γνώσεις του να οδηγεί τους νέους συμβούλους σε σίγουρες επιλογές.
Βέβαια πολλές φορές η εμπειρία δεν αποτελεί το μόνο συστατικό της επιτυχίας και γι αυτό θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε ποιες θα είναι οι επιλογές και η αποτελεσματικότητα του νέου Διοικητικού Συμβουλίου που προέκυψε από τις πρόσφατες εκλογές. Να σημειωθεί ότι η επιτυχία θα εξαρτηθεί και από την στήριξη που θα δώσουν στην ομάδα ο Δήμος η Περιφέρεια το Επιμελητήριο και οι χορηγοί ο καθένας με τον δικό του τρόπο (οικονομικά, τεχνογνωσία κλπ).
Η αποχώρηση του Μπόμπι Γιορντάνοφ, του Δημήτρη Ζήση και του Γιώργου Πεντίδη που πήγαν στον Παναθηναϊκό σε συνδυασμό με την έλλειψη κινητικότητας έχουν προκαλέσει κάποια ανησυχία στον κόσμο, όμως χρόνος υπάρχει για να διευθετηθούν όλες οι εκκρεμότητες και να προχωρήσει ο σχεδιασμός με πρώτη προτεραιότητα την εύρεση προπονητή. Συμπερασματικά το φετινό Πρωτάθλημα φαίνεται ότι θα είναι το συναρπαστικότερο και δυσκολότερο τον τελευταίων ετών, παράλληλα όμως θα είναι και αυτό που θα δείξει την πορεία του βόλεϊ στην Ελλάδα.
Μια παροιμία λέει ότι «όταν μαλώνουν τα βουβάλια στο βάλτο την πληρώνουν τα βατράχια». Το πρωτάθλημα λοιπόν 2018-2019 θα αποκαλύψει τις αντοχές των ομάδων των μικρών και επαρχιακών πόλεων (βατράχια) μετά την ισχυροποίηση των ομάδων των μεγάλων πόλεων (βουβάλια) αλλάζοντας τις μέχρι τώρα ισορροπίες που είχαν διαμορφωθεί εξ αιτίας της κρίσης.
Πηγή cyclades24.gr - Αντώνης Σολάρης