Γράφει ο Κώστας Ασημακόπουλος.
Το γράψαμε και μετά τον τρίτο τελικό. Ο Ολυμπιακός έχει την ποιότητα και το ρόστερ για να δώσει απάντηση και στην έδρα του ΠΑΟΚ και το απέδειξε. Ο ΠΑΟΚ κατάφερε να κάνει δύο νίκες όταν έπαιξε χωρίς πίεση και χωρίς το βάρος του φαβορί.

Όταν έφτασε η ώρα να παίξει για τον τίτλο μπροστά σε 8.000 οπαδούς του έχασε το δρόμο του. Δεν έδειξε έτοιμος ο ΠΑΟΚ για να σηκώσει την κούπα. Και αυτό έως ένα σημείο είναι λογικό για μία ομάδα που πέρασε πολλά προβλήματα όλη τη σεζόν, άλλαξε προπονητή και τα 2/3 του ρόστερ της.

Ο τραυματισμός του Σάσα Στάροβιτς ήταν καταδικαστικός για τον ΠΑΟΚ που μέχρι το 17-20 του 1ου σετ αναζητούσε τα πατήματα του και τη συγκέντρωση του στο «Παλατάκι», ωστόσο, ακόμα κι αν δεν υπήρχε αυτή η άτυχη στιγμή δεν ήταν βέβαιο πως ο ΠΑΟΚ θα νικούσε αυτόν τον Ολυμπιακό. Ο Σέρβος διαγώνιος του ΠΑΟΚ μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε 3/11 τελειωμένες επιθέσεις και μπήκε πολύ κρύος από τα τρία και τα εννιά μέτρα σε ένα γήπεδο που έβραζε.

Ο ΠΑΟΚ δε μπόρεσε να διαχειριστεί το πλεονέκτημα που απέκτησε και δε μπόρεσε να έχει διάρκεια ώστε να νικήσει τρεις φορές τον Ολυμπιακό που μέσα σε όλη τη σεζόν είχε μόλις μία ήττα. Δεν ήταν εύκολο το εγχείρημα του ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός ήταν αναμενόμενο να αντιδράσει.

Ο δικέφαλος θύμισε την ομάδα του ημιτελικού στο κύπελλο. Πλαδαρό σερβίς, άστοχη τακτική, μέτρια ποιότητα υποδοχής και πολύ αργός πάνω στο φιλέ. Μόνο τρεις παίκτες του έκαναν διπλάσιο αριθμό σερβίς, έναντι έξι παικτών του Ολυμπιακού. Σημαδεύτηκαν κακώς ο Κοκκινάκης με τον Στεφάνου οι οποίοι κάλυψαν μια χαρά τον Τσούπκοβιτς που έβγαινε δεύτερος επιθετικός πίσω από τον Αγκάμεζ. Μέτρια μέρα και για τους πασαδόρους. Δεν είχαν την έμπνευση που θα έκανε τη διαφορά. Ο Πέτκοβιτς ξεκίνησε στο 3ο σετ σετ βασικός αλλά προς το τέλος έπρεπε να δοθεί και πάλι ευκαιρία στον Τερζή.

Διαβάστε το υπόλοιποΕΔΩ