Γράφει ο Κώστας Ασημακόπουλος.

Ο Ολυμπιακός κινδυνεύει να χάσει το πρωτάθλημα με πλεονέκτημα έδρας στην κανονική περίοδο για τρίτη φορά αλλά η πρώτη που θα το χάσει με πλεονέκτημα έδρας στο «Μελίνα Μερκούρη» (το 2004 είχε έδρα τη Γλυφάδα και έχασε το πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό και το 2002 είχε έδρα τη Δραπετσώνα και το έχασε από τον Ηρακλή).

Πως όμως φτάσαμε στην απόλυτη ανατροπή της σειράς των τελικών αλλά και της εικόνας των δύο ομάδων 40 ημέρες μετά το φάιναλ-4 του κυπέλλου στη Θεσσαλονίκη;

Ο ΠΑΟΚ δε νίκησε τυχαία δύο φορές με 3-0 και 3-2 σετ μέσα σε τρεις ημέρες. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη δεν είναι σύμπτωση, αλλά ελάχιστοι περίμεναν αυτή την εξέλιξη με δεδομένη την εικόνα των δύο ομάδων μέσα σε όλη τη σεζόν. Οπως αποδεικνύεται από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός κατέκτησε το κύπελλο εφησύχασε. Πίστεψε πως και στο πρωτάθλημα θα κάνει περίπατο και κάποιοι άρχισαν τα πλάνα για τις διακοπές τους. Δεν δικαιολογείται αυτή η κατάρρευση της ομάδας από τη μία μέρα στην άλλη και ο Σλόμπονταν Μπόσκαν έχει μεγάλες ευθύνες.

Αντίθετα, ο ΠΑΟΚ δοκιμάστηκε σκληρά. Κόντεψε να διαλυθεί μετά και την απώλεια του κυπέλλου και την απόφαση αλλαγής προπονητή. Ξεκίνησε από το μηδέν και με χαμηλές προσδοκίες. Στον πρώτο τελικό το «Παλατάκι» ήταν το μισό άδειο και την Πέμπτη θα βάζεις μέσον για να μπεις. Έτσι είμαστε στην Ελλάδα.

Ο Χόρχε Ελγκέτα έχει κερδίσει το μεγάλο στοίχημα. Κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ να αλλάξει πολλά στην ομάδα αγωνιστικά και τακτικά. Έδειξε μεγάλη προσαρμογή και σωστή προετοιμασία για τα ματς που καίνε. Κυρίως κατάφερε να αντιστρέψει την ψυχολογία και την αγωνιστική εικόνα των παικτών που πίστεψαν σε νίκη και στην έδρα του Ολυμπιακού. Πείστηκαν και οι πιο δύσπιστοι πως το ρόστερ του ΠΑΟΚ δεν αποτελείται από «άσχετους» και «ξοφλημένους» και όπως έλεγαν ορισμένοι.

Διαβάστε το υπόλοιποΕΔΩ