Αγαπητέ Στέφανε Λεμονίδη
Στην εντελώς τυχαία συνάντησή μας την Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016 έξω από το θέατρο της Επιδαύρου μετά το τέλος της παράστασης Αντιγόνη του Αισχύλου πράγματι είχαμε ένα σύντομο διάλογο. Με ρώτησες αν έχω να δηλώσω κάτι σχετικά με τις παρατάξεις και τους επικεφαλής υποψήφιους στις επικείμενες εκλογές της ΕΟΠΕ. Σου απάντησα ότι δεν γνωρίζω παρά ελάχιστα και ότι δεν ασχολούμαι με το θέμα. Αλλά στην προσπάθειά μου να πω κάτι που θα ήταν εποικοδομητικό για τη διαμόρφωση της επιλογής των καταλληλότερων ως συμβούλων της ΕΟΠΕ και του Προέδρου της από τα ενδιαφερόμενα σωματεία ανέτρεξα στο παρελθόν και ξετυλίγοντας το μίτο της "Αριάδνης" έφτασα ως την εποχή του Μπελιγράτη (2008).
Πράγματι είπα ότι οι επικεφαλής των διοικήσεων που τον διαδέχτηκαν δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες των σωματείων που τους επέλεξαν και ότι ΙΣΩΣ δεν θα έπρεπε να πέσει ο Μπελιγράτης τότε. Αυτό το ΙΣΩΣ έχει πολύ μεγάλη σημασία και θέλω να πιστεύω ότι από λάθος έχει παραληφθεί. Ο τρόπος που είδε το φως της δημοσιότητας αυτή η σύντομη και πρόχειρη δήλωσή μου δείχνει κατηγορηματικότητα πράγμα που δεν εκφράζει την πραγματικότητα.
Με την ευκαιρία αυτή έχοντας την εμπειρία του σύντομου αλλά έντονου διοικητικού μου βίου την περίοδο 2008-10, έχω να πω τα εξής: Η πετοσφαίριση των ανδρών φθίνει τόσο σε αγωνιστική ποιότητα όσο και στην ποσοτική παράμετρο. Στις γυναίκες η ποσοτική παράμετρος βελτιώνεται σημαντικά, αλλά όχι η ποιοτική. Αυτό το αποτέλεσμα βαραίνει όλες τις διοικήσεις των τελευταίων χρόνων και για το λόγο αυτό όσοι ζητούν την ψήφο των σωματείων θα πρέπει να καταθέσουν πρόγραμμα με το οποίο θα επέλθει η επιθυμητή ανάπτυξη. Το πρόγραμμα που θα κατατεθεί πρέπει να περιλαμβάνει αναπτυξιακές δραστηριότητες, αγωνιστικές κατηγορίες τοπικού και πανελλήνιου επιπέδου και όλα αυτά να υπολογιστούν οικονομικά.
Δυστυχώς, όταν ήμουν σύμβουλος στην ΕΟΠΕ έγινα αντικείμενο δυσμενούς στάσης από τον τότε Πρόεδρο και αρκετούς κακόβουλους συμβούλους, με αποτέλεσμα την αφαίρεση κάθε πρωτοβουλίας μου προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης. Αλλά και στη συνέχεια η στάση της ΕΟΠΕ με άλλη Ηγεσία και διοικητική σύνθεση, ήταν με χειρουργική ακρίβεια απαξιωτική προς εμένα, που με οδήγησε στην ολοκληρωτική μου αποχώρηση από κάθε πεδίο δράσης. Οι προτάσεις που έχουν κατατεθεί από μέρους μου είναι πάρα πολλές, αρχής γενομένης από το αναπτυξιακό ενιαίο πρόγραμμα 200 περίπου σελίδων το οποίο έχει αγνοηθεί πλήρως. Όμως, όλοι μιλούν για ελληνική σχολή και για επιτροπές που θα εισηγηθούν κάτι παρόμοιο, αλλά "μοντέρνο".
Αλλά το προσωπικό ζήτημα αυτή τη στιγμή είναι τριτεύον. Προέχει να εκλεγεί μία διοίκηση από πραγματικούς φιλάθλους, φίλους της πετοσφαίρισης, ανιδιοτελείς και υπεράνω των συμφερόντων του σωματείου τους. Εύχομαι να εκλεγούν οι πιο κατάλληλοι γιατί η πετοσφαίριση ανδρών κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Πρέπει να σπάσει η άποψη που επικρατεί στα σωματεία: οι άνδρες στην καλαθοσφαίριση και οι γυναίκες στην πετοσφαίριση και ότι η πετοσφαίριση είναι γυναικείο άθλημα!!!
Αυτές οι σκέψεις είναι ελάχιστες μπροστά στο τεράστιο πρόβλημα της φθίνουσας πετοσφαίρισης, αλλά δεν μπορώ να μην αναφέρω την απουσία του Δημήτρη Λιοσάτου Προέδρου του ΓΣ Γρεβενών και συμβούλου της ΕΟΠΕ που έφυγε από τη ζωή στην προσπάθειά του να οικοδομήσει διοικητικό έργο αρχής γενομένης από την εισήγησή του για την απλή αναλογική.
Μετά τιμής Νίκος Μπεργελές Βετεράνος πετοσφαιριστής
ΥΓ: "Μάλλον έχει δίκιο ο δάσκαλος και μπορεί να παραλείψαμε το ΙΣΩΣ από κεκτημένη ταχύτητα και την αγωνία μας να διατυπώσουμε τις απόψεις του για το μέλλον της πετοσφαίρισης. Ζητούμε συγγνώμη, αλλά χάρη στην αβλεψία μας μάθαμε τα πιστεύω του για το μέλλον του βόλεϊ και τους προβληματισμούς του για τις εκλογές της ΕΟΠΕ.
