Οι δυο ομάδες, μαζί με την τρίτη βαθμολογικά ομάδα του Κρόνου Αγ. Αναργύρων, γιόρτασαν την άνοδο σε μια σεμνή γιορτή στο κλειστό γήπεδο Σοφία Μπεφόν. H άνοδος του Τελαμώνα αφιερώθηκε στη μνήμη της Εύας Πετροχείλου που σκοτώθηκε σε τροχαίο στα μέσα του Μαρτίου.

Στη γιορτή παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της δικαστικής επιτροπής της ΕΣΠΕΔΑ κ. Μεταξάς Δ., ο γεν. γραμματέας κ. Χαλβατζής Ν., ο πρόεδρος της νομικής επιτροπής της ΕΣΠΕΔΑ κ. Νικολούζος Ε. ο απερχόμενος δήμαρχος Π. Φαλήρου κ. Χατζηδάκης Δ., οι οποίοι έκαναν και τις απονομές στις ομάδες κ.α. Κάνοντας την ανασκόπηση της χρονιάς η προπονήτρια της ομάδας Κατερίνα Νάννου, παλιά αθλήτρια του Τελαμώνα και αυτή, δήλωσε:

«Μια δύσκολη και ιδιαίτερη χρονιά επιβραβεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο. Σε ένα πρωτάθλημα ιδιαίτερα απαιτητικό και δύσκολο (32 αγωνιστικών - μαζί με τα Play Off ανόδου), όπου κάθε βαθμολογικό στραβοπάτημα μπορούσε να στοιχίσει την άνοδο, η ομάδα του Τελαμώνα αποδείχτηκε "εφτάψυχη".  Αποκλειστικά με αθλήτριες που προέρχονται από τα σπλάχνα της ομάδας, χωρίς καμιά μεταγραφή. ξεκινήσαμε τη χρονιά αισιόδοξα, όμως γρήγορα βρεθήκαμε μπροστά στις πρώτες δυσκολίες, καθώς βασικές παίκτριες ήταν και μαθήτριες λυκείου και είχαν να αντιμετωπίσουν τόσο τις αυξημένες σχολικές υποχρεώσεις τους (μια μάλιστα μαθήτρια της Γ΄ λυκείου αναγκάστηκε να εγκαταλείψει), αλλά και τη μεγάλη σωματική και ψυχική κόπωση, καθώς οι περισσότερες συμμετείχαν και στο πρωτάθλημα Κορασίδων Β’ κατηγορίας, κυνηγώντας και εκεί την άνοδο, την οποία και πετύχαμε».

Η Νάννου έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο θάνατο της Εύας Πετροχείλου: «Τραγικότερη στιγμή όλης της χρονιάς υπήρξε ο αδόκητος χαμός της βασικής παίκτριάς μας Εύας Πετροχείλου, η απώλεια της οποίας στοίχισε στην ομάδα αγωνιστικά, καθώς αναγκαστικά αντικαταστάθηκε από παίκτρια της ομάδας των Παγκορασίδων, χωρίς καμιά προηγούμενη εμπειρία στο γυναικείο πρωτάθλημα. Το μεγαλύτερο πλήγμα όμως ήταν ψυχολογικό, αφού σε κάθε παιχνίδι από κει και πέρα η συναισθηματική φόρτιση ήταν τεράστια. Αυτό όμως ήταν και το γεγονός που πείσμωσε τις αθλήτριες και τις έκανε να κυνηγούν τη νίκη σε κάθε αγώνα, με απώτερο στόχο να καταφέρουν να αφιερώσουν αυτό το πρωτάθλημα στη συμπαίκτριά τους που τόσο το ήθελε και δεν πρόλαβε να το κατακτήσει. Έτσι η ομάδα βρήκε ρυθμό, πάλεψε, αντιμετώπισε τραυματισμούς, κούραση, υποχρεώσεις, αλλά τίποτα δεν είχε τελειώσει. Στην τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος και λίγο πριν τα κρίσιμα Play Off για την άνοδο τραυματίστηκε σοβαρά η βασική, πολύ έμπειρη πασαδόρος της ομάδας μας, την οποία και αντικαταστήσαμε επίσης με την πασαδόρο των Παγκορασίδων, με την οποία και τελειώσαμε τα Play Off αήττητες. Δεν μπορώ λοιπόν παρά να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τις παίκτριές μου για την αντοχή και την ομαδικότητα που επέδειξαν, καθώς παλιές και νέες παίκτριες συνεργάστηκαν άψογα, πίστεψαν στο όνειρο, αγωνίστηκαν με όλη τους την ψυχή και πέτυχαν το στόχο!»