Αναλυτικά:

Μετά από 6,5 χρόνια στην ομάδα των γυναικών του ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΎ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΕΣΣΑΡΑΣ ήρθε η ώρα να διαχωρίσω την θέση μου από την επόμενη ημέρα η οποία εύχομαι και πιστεύω ότι θα είναι αντάξια του μεγέθους και της φήμης που απέκτησε τα χρόνια αυτά μέσα από την εδραίωση της στις Εθνικές κατηγορίες και είναι πλέον γνωστή σε όλους ως η ΜΕΣΣΑΡΑ.

Με ευγνωμοσύνη για τη στήριξη που μου έδειξαν όλοι οι άνθρωποι που ήταν μαζί μου και που έκαναν τη ζωή μου στις Μοίρες πιο εύκολη και πιο άνετη.

Εντυπωσιασμένος για το μέγεθος την ποιότητα και την δυναμική της περιοχής, από αυτή τη θαυμάσια περιοχή κι απ’ αυτό το ΝΗΣΙ το οποίο με αγκάλιασε και με έκανε να νιώσω κομμάτι του.
Συγκινημένος επίσης και με την ανάμνηση των μεγάλων νικών στο Κλειστό μας και του κόσμου όπου με απίστευτο πάθος ωθούσε τις παίκτριες προς τις νίκες. Ακόμα τρέμουν τα πόδια μου σκεπτόμενος κουβέντες απλών ανθρώπων μετά από ήττες κ δύσκολες μέρες. Σαν να μην συμβαίνει τίποτα απλά για να νιώσω καλά.

Δεν θα μπορέσω να ξεχάσω ποτέ και όλους εκείνους που συνεργάστηκαν, εργάστηκαν και κατέβαλαν κάθε προσπάθεια ώστε να μη μου λείψει τίποτα εδώ σαν να ‘ναι η οικογένειά μου. Θα έχετε πάντα μια θέση στην καρδιά μου.

Άφησα για το τέλος όλες τις αθλήτριες με τις οποίες συνεργάστηκα αυτά τα 6,5 χρόνια, τις γυναίκες μου, όλα αυτά τα παιδιά που ένιωσαν έστω κ για λίγο ότι ότι κάνουμε κ έτσι όπως το κάνουμε το κάνουμε ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ. Θέλω να ξέρετε ότι πάντοτε έκανα ότι έκανα μόνο για το συμφέρον της ομάδας, σας ευχαριστώ όλες που ανεχτήκατε τις υπερβολές μου. Πιο πολύ ευχαριστώ αυτές που ήταν μαζί μου από την αρχή μέχρι το τέλος κ έδωσαν κ την ψυχή τους για την ομάδα μας.
Εδώ υπήρξα ευτυχισμένος και παίρνω μαζί μου μεγάλες αναμνήσεις.

Όντας σίγουρος σε ότι αφορά την γυναικεία ομάδα ότι ο Πρόεδρος και οι συνεργάτες του θα τα καταφέρουν τέλεια, άλλωστε τόσα χρόνια η προπόνηση αφορούσε όχι μόνο αγωνιστικά αλλά και οργανωτικά όπως επίσης και διαδικαστικά θέματα, ήρθε η ώρα να στρέψω την προσοχή μου σε αυτή καθεαυτή την ουσία της δουλειάς μας που είναι η ανάπτυξη και η αξιοποίηση όλων αυτών των παιδιών που αποτελούν τις ακαδημίες μας οι οποίες τα χρόνια αυτά υπερδιογκώθηκαν μεν αλλά δεν είχαν το μέγιστο της προσοχής λόγω των τεράστιων υποχρεώσεων των Εθνικών κατηγοριών.

Μπορεί η περιπέτεια να τελείωσε αλλά δεν την ξεχνώ!!!