Οι μεγάλες στιγμές συνοδεύονται από έντονα συναισθήματα. Στον Μεσσηνιακό Γ.Σ. 1888 ζουν αυτές τις ημέρες μια περίοδο έντονων συναισθημάτων χαράς και συγκίνησης, απόρροια μιας σπουδαίας χρονιάς με πολλές θυσίες και επίπονο αγώνα, που ωστόσο έφερε την γυναικεία ομάδα βόλεϊ στα play off ανόδου, στον «προθάλαμο» δηλαδή της Α1!
Αν και επαρχιακή ομάδα με μπάτζετ αισθητά μικρότερο, πρόγραμμα δαπανηρό και έργο αρκετά πιο δύσκολο σε σύγκριση με τις αθηναϊκές ομάδες του Β΄ Ομίλου, ο Μεσσηνιακός κατόρθωσε να υποτάξει και τα φαβορί…
«Δεν έχουμε μεγάλο μπάτζετ, λίγοι άνθρωποι είναι κοντά μας και ευχαριστούμε τους χορηγούς μας που έχουν δώσει κάποια χρήματα, αλλά η ομάδα είναι μικρή… με μικρό μπάτζετ επαρχιακή. Κάθε δεύτερη εβδομάδα έκανε ταξίδι χωρίς διανυκτέρευση … κέρδιζε! Είναι τεράστιο πράγμα, για μια επαρχιακή ομάδα που ξεκίνησε να μείνει στην κατηγορία, να βγει δεύτερη!», δήλωσε στη «Φ» η Γωγώ Σουρή.
«Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα. Το λέω πάλι, πηγαίναμε για παραμονή και δεν το λέω έτσι για να περνάει η ώρα και πραγματικά η ομάδα με εξέπληξε. Ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Έχω ζήσει στο παρελθόν σαν παίκτρια ομάδες όπου είχαν λεφτά και να μην μπορούν να το κάνουν! Είναι πολλά πράγματα, δεν είναι μόνο να είσαι καλή ομάδα, αλλά να σε θέλουν και οι συγκυρίες. Εμείς δεν κάναμε ούτε τις τρομερές μεταγραφές, ούτε τίποτε! Πήγαμε με χαμηλούς τόνους, υπομονή, ψυχή και πολύ δουλειά. Γιατί να ξέρετε πως είτε μετά από νίκη, είτε μετά από ήττα, ήταν όλες στο γήπεδο, Κυριακές, γιορτές όλες εδώ! Λειτούργησαν σαν επαγγελματίες κι από εκεί ξεκινά. Πρώτα έχει να κάνει με το γεγονός ότι το αγαπούν, κι αν βοήθησα κι εγώ σε αυτό, τις έκανα να δουν το όνειρο, χαίρομαι!»
Το μικρό μπάτζετ, όμως, δεν στάθηκε ικανό να εμποδίσει την ομάδα να κάνει αυτό που ήξερε καλύτερα! Επιβάλλοντας σχεδόν σε απόλυτο βαθμό το δικό του παιχνίδι, κερδίζοντας τα ματς με το «σπαθί» του ξεπερνώντας παράλληλα κάθε δυσκολία, αποδεικνύοντας πως και στις δύσκολες φάσεις μπορεί να λειτουργεί ως ομάδα, πως έχει καλά «αντανακλαστικά» και παρότι πιέστηκε σε αρκετά κομβικά παιχνίδια, δεν κόμπιασε φτάνοντας έτσι στο φινάλε να γιορτάζει ένα σπουδαίο επίτευγμα. Αυτά τα στοιχεία είναι βεβαίως που κάνουν τις ομάδες να διαφέρουν και να προοδεύουν ανάλογα:
«Αυτό κάνει την καλή ομάδα να ξεχωρίζει από την πιο κακή ή την μέτρια ομάδα. Εμείς και σήμερα (σ.σ. με Ακρίτα το Σάββατο) κρατήσαμε χαρακτήρα, δείξαμε ψυχραιμία, υπομονή. Η πίστη που δείχνει η μια στην άλλη παίζει ρόλο και μπορούσαμε να γυρίζαμε τα ματς που βρεθήκαμε πίσω, αυτό έχει να κάνει με την καλή ψυχολογία, όπου πιστεύω ότι έχουμε δουλέψει πολύ.
Δεν είναι τυχαίο.. ένα ή δυο θα ήταν τυχαίο, 24 ματς δεν μπορεί να γίνεται τυχαία. Νοιώθουμε εμπιστοσύνη η μια στην άλλη, καθεμιά κάνει αυτό που πρέπει, το θέλουμε πολύ, είμαστε ομάδα!
Κάποια στιγμή, όχι στην αρχή, αποκτήσαμε ψυχολογία, σήμερα (σ.σ. Σάββατο με Ακρίτα), είχαμε λίγο άγχος γιατί θέλαμε να κερδίσουμε για να είμαστε σίγουρες, μας βγήκε λίγο στην αρχή αλλά μετά πήγαν όλα καλά».
Η δεύτερη θέση δεν είναι απλά μια βαθμολογική κατάταξη, αλλά η ευκαιρία για την ομάδα να μπει στον χάρτη των κορυφαίων ομάδων της χώρας, να πάρει μια θέση μεταξύ εκείνων που αγωνίζονται στην Α1 και να επαναφέρει σταδιακά την αίγλη του παρελθόντος όταν ο Μεσσηνιακός αγωνιζόταν με την ανδρική του ομάδα - τη δεκαετία του ’80 - στα μεγάλα σαλόνια της ελληνικής πετοσφαίρισης.
Αυτό φαίνεται πως είναι όνειρο πολλών κι όχι λίγων, αφού η πόλη διψάει για βόλεϊ πόσο μάλλον υψηλού επιπέδου, αυτό φάνηκε και από την παρουσία τους στις κερκίδες με την οποία στήριξαν την προσπάθεια της ομάδας.
Η Γωγώ Σουρή, που δεν κρατά απλά τα ηνία στα χέρια της, αλλά ως ισότιμη απέναντι στις παίκτριες και συμπαίκτριες της μπαίνει στο ταραφλέξ και μαζί τους παλεύει για το καλύτερο, έχει κατορθώσει στα λίγα χρόνια του διπλού αυτού ρόλου το πανελλήνιο να μάθει το όνομά της, να δει τη δουλειά της και να την αναγνωρίσει ως μια ικανή και δυναμική προπονητική παρουσία.
«Είναι μεγάλη στιγμή… προπονητικά κυρίως, γιατί τέτοιες στιγμές δεν θα ζήσω πολλές, μακάρι αλλά δε νομίζω! Κάναμε πάρα πολλή μεγάλη, τεράστια, προσπάθεια!
Ξεκινήσαμε, πραγματικά για να μείνουμε στην κατηγορία και η ομάδα σιγά σιγά, βήμα βήμα, χωρίς έπαρση, χωρίς να το πιστεύω και κέρδιζε και προχωρούσε… Η ομάδα κράτησε χαρακτήρα καθόλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος, κι αυτό με κάνει να νοιώθω ευτυχία και υπερηφάνεια για όλες τις παίκτριες του πρωταθλήματος.
Νομίζω ότι είμαστε η μόνη ομάδα αυτή τη στιγμή - εάν δούμε όλα τα ματς -που δεν έχασε ποτέ από μια ομάδα κατώτερη, από ομάδες που δεν το περίμενε. Χάσαμε από Πανιώνιο και Πετρούπολη εκτός έδρας, και με την Κόρινθο δυο ματς που δεν παίξαμε καλά, δεν παύει να είναι όμως μια καλή ομάδα. Δεν κάναμε στραβοπάτημα, όλοι οι άλλοι (από τους πρώτους) έχασαν κι από τον τελευταίο».
Η Γωγώ Σουρή, που μετρά χρόνια και χρόνια στο παρκέ και έχει δουλέψει σκληρά για να φτάσει στο σήμερα νοιώθει υπερήφανη για το σπουδαίο αυτό επίτευγμα που ήρθε χάρη στην προσπάθεια όλων των αθλητριών… «Νοιώθω ευτυχία σαν προπονήτρια και περήφανη για τις παίκτριές μου, τις ευχαριστώ και το ξαναλέω ότι με τίμησαν γιατί έχουν αξιοπρέπεια, έχουν ήθος και το έδειξαν μέσα στο γήπεδο καθ’ όλη τη διάρκεια και των δυο γύρων».
Πηγή: εφημερίδα «Φωνή»