Θα καταθέσουμε μία διαφορετική άποψη για το τι μπορεί να ευθύνεται για τα πολλά... τάιμ άουτ πριν το εναρκτήριο σερβίς, έτσι για να προβληματίσουμε αυτούς που «πυροβολούν» με ευκολία αδιαφορώντας για το στόχο. Πάμε λοιπόν...

Ολα αυτά γίνονται γιατί εκτός από τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ κανένα, μα κανένα άλλο ΤΑΑ και κανείς άλλος σύλλογος δεν ασχολήθηκε σοβαρά από το Μάιο με τον αγωνιστικό σχεδιασμό του και φυσικά κανείς δε μπορούσε στην παρούσα φάση να μπει σφήνα στο δίδυμο των δύο μονομάχων του τίτλου. Ολοι μα όλοι έχουν «μαύρες τρύπες» από το παρελθόν. Αλλοι μικρές και άλλοι μεγάλες και το μυαλό των παραγόντων που είναι αντιμέτωποι με εξοντωτικές συνέπειες (εάν αποτύχουν), δεν θα μπορούσε να έχει παραγωγική δυναμική αλλά διεκπεραιωτικό χαρακτήρα.

Οταν ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ έκαναν «κόντρες» με τις μεταγραφικές ανακοινώσεις βαρύγδουπων μεταγραφών οι παράγοντες των άλλων ομάδων μετρούσαν τα ευρώ τους για να διακανονίσουν χρέη του παρελθόντως. Φυσικά αισθάνονταν πως ζουν σε μία άλλη χώρα και σίγουρα ότι θα παίξουν σε ένα άλλο πρωτάθλημα. Υπολογίστε με μία πολύ μικρή δόση υπερβολής πως το μπάτζετ είτε του Ολυμπιακού είτε του ΠΑΟΚ ισοδυναμεί με όλη την επένδυση όλων των υπολοίπων ομάδων. Αυτό λέει πολλά.

Ολα αυτά γίνονται διότι στα συμβούλια της ΕΣΑΠ που έγιναν το καλοκαίρι κανείς δεν έβαλε το μαχαίρι στο κόκκαλο και κανείς δεν τόλμησε να μιλήσει για υποθετικό (έστω) σενάριο αποχώρησης από το πρωτάθλημα κάποιας ομάδας. Τον Ιούνιο, τον Ιούλιο άντε και τον Αύγουστο θα έπρεπε να είχαν συζητηθεί αυτά τα θέματα με τα ρεπό και με το πόσες ομάδες θα υποβιβαστούν εάν συμβεί το μοιραίο. Φυσικά τώρα που ο Ηρακλής Χαλκίδας «έσκασε» όλοι βολεύτηκαν με την αναβολή διότι κανείς δεν είναι έτοιμος αγωνιστικά με παίκτες να φτάνουν τις τελευταίες μέρες.

Ολα αυτά συμβαίνουν διότι οι πιστωτικοί, οικονομικοί, αφαλιστικοί και νομικοί έλεγχοι στα ΤΑΑ γίνονται χωρίς εξαίρεση και με μεγάλη αυστηρότητα από τις επιτροπές αδειοδότησης και δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια καθυστερήσεων. Εγκαταλείφθηκε επίσης το πλάνο των Ανωνύμων Εταιρειών που σε ορισμένα ΤΑΑ θα τους έδινε ευκαιρίες, κίνητρα σε νέους παράγοντες και μία πιο πλατιά διοικητική βάση.

Ολα αυτά συμβαίνουν διότι στην ΕΣΑΠ όλοι έχουν εφησυχάσει πως ο «θείος» Παντελής (σ.σ.ο πρόεδρος Ταρνατόρος) είτε λόγω προσωπικών γνωριμιών του, είτε λόγω δημοσίων σχέσεων θα εξασφαλίσει καλές συμφωνίες με ΕΡΤ και ΟΠΑΠ για όλο το πρωτάθλημα. Το πιστεύουν και οι αθλητές που από την πλευρά τους - ως συνδικαλιστικό όργανο - θα έπρεπε να είναι στο πλευρό της ΕΣΑΠ τις δύσκολες ώρες των διεκδικήσεων από τους μεγάλους χορηγούς. Στο τέλος της ημέρας ο Ταρνατόρος δεν χαλάει ποτέ την καρδιά κανενός. Κάνει σε όλους όλα τα χατήρια, δεν χρεώνει πρόστιμα, αλλά φυσικά εκτός από τις καλές συμφωνίες πιστώνεται και τα «μπλακ άουτ».

Ολα αυτά γίνονται σε μία σεζόν που το επαγγελματικό βόλεϊ έπρεπε να πανηγυρίζει την «επιστροφή» του Παναθηναϊκού και την είσοδο του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στα κοινά με νέους και φρέσκους συνεργάτες. Η νέα διοίκηση του Παναθηναϊκού έχει και όρεξη και δυναμική αλλά αντί να συνεργάζεται με τους άλλους «μεγάλους» του ελληνικού βόλεϊ - αθλητισμού κάθε μέρα βρίσκεται μπροστά σε μία έκπληξη είτε από το παρελθόν του ΤΑΑ (οφειλές σε αθλητές, διακανονισμοί, έλλειψη ενιαίας έδρας του συλλόγου κλπ), είτε από τις ιδιαιτερότητες του βόλεϊ που δεν έχουν προηγούμενο σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ.

Μόνο η υπόθεση της έδρας του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό κόστισε σε χρόνο και ενέργεια όσο κανένα άλλο ζήτημα ενώ υπό άλλες συνθήκες δεν θα έπρεπε καν να ήταν ζήτημα. Αλλωστε ο αντίπαλος του Παναθηναϊκού τουλάχιστον στο εφετινό πρωτάθλημα δεν είναι ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ αλλά όλοι οι υπόλοιποι. Θα ήταν μεγαλύτερο πλήγμα μία άδεια Κυψέλη (λόγω τιμωρίας) σε ένα ντέρμπι 4αδας, 8αδας ή παραμονής παρά τώρα με τον Ολυμπιακό.

Παρόμοια υπό την έννοια των χρεών από το παρελθόν, είναι η κατάσταση στην ΑΕΚ. Η διοίκηση του ΤΑΑ και της Ερασιτεχνικής σηκώνει το δικό της σταυρό για να κλείσει σε τρεις μήνες πληγές τριών δεκαετιών. Είναι αδύνατο. Απλά ακόμα δεν τολμάει να το πει κανείς. Ο πρόεδρος της Ερασιτεχνικής Αλέξης Αλεξίου το έχει πάρει προσωπικά να εξυγιάνει την ΑΕΚ. Αυτό για την ΑΕΚ θα είναι πιο σημαντικό ακόμα και από το υποθετικό σενάριο κατάκτησης πρωταθλήματος. Είναι ένας άθλος αλλά μόνος του και χωρίς βοήθειες από την ΠΑΕ δεν θα τα καταφέρει. Και ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού Μιχάλης Κουντούρης όταν ανέλαβε πριν δύο θητείες το ίδιο δύσκολο εγχείρημα με τα ίδια και περισσότερα χρέη δεν ήταν μόνος. Βγήκε βέβαια μπροστά, τήρησε τα συμφωνηθέντα στους διακανονισμούς με προπονητές και αθλητές. Οπου όμως κολλούσε το κάρο, βοηθούσε ο Βαγγέλης Μαρινάκης και επίσης μεγάλη βοήθεια προσφέρει και η ρευστότητα από την θαυματουργή κάρτα φιλάθλου που στην αρχή κάποιοι την επέκριναν αλλά έσωσε όλα τα τμήματα του Ερασιτέχνη.

Ολα αυτά γίνονται διότι η πλειοψηφία των ΤΑΑ δεν ενδιαφέρονται για τα 500 χιλιάρικα της ΕΡΤ παρότι πρόκειται για μία πολύ καλή συμφωνία. Είναι οξύμορο αλλά είναι πραγματικότητα. Ξέρετε γιατί; Διότι από αυτά δεν θα βάλουν ούτε ευρώ στον προϋπολογισμό που τρέχει. Είναι ικανοποιημένοι με τα 500 αλλά η καθημερινότητα τους δεν αλλάζει. Ορισμένοι έχουν εκχωρήσεις σε πιστωτές που δεν φτάνουν ούτε πέντε επιχορηγήσεις για να εξοφλήσουν. Επομένως οι χορηγίες δεν πηγαίνουν στα τρέχοντα έξοδα των σημερινών ομάδων αλλά στα χρέη υποθέσεων που ωρίμασαν δικαστικά και σε ορισμένες περιπτώσεις φούσκωσαν κιόλας από τόκους και «τρελά» συμβόλαια της προηγούμενης δεκαετίας.

Ολα αυτά γίνονται διότι οι σημερινές διοικήσεις των «μικρών» ΤΑΑ δεν έχουν ρευστότητα ούτε για βασικές ανάγκες, πολύ περισσότερο στην περίπτωση που τους συμβαίνει μία ατυχία όπως π.χ. αλλαγής ξένου. Ταλαιπωρούνται από την έλλειψη υποδομών, γυμναστηρίων και ακαδημιών που σε μία ιδανική κατάσταση θα τους εξασφάλιζε έσοδα. Εμπορικά κινούνται στην σκιά των «μεγάλων» και ελπίζουν στη βοήθεια της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Ολα αυτά γίνονται διότι οι μικρομεσαίες ομάδες της περιφέρειας δίνουν μάχες σε τρία μέτωπα. Ενα για να φτιάξουν ομάδα. Δύο για να αντέξουν τον ανταγωνισμό των ομάδων του κέντρου και τρίτον να κάνουν τεράστια έξοδα σε μετακινήσεις. Στην Αλεξανδρούπολη ή στην Σύρο όλες οι ομάδες του κέντρου θα πάνε από μία φορά αλλά ο Εθνικός, ο Φοίνικας και η Κομοτηνή θα πρέπει να ταξιδέψουν τουλάχιστον 10 φορές συν τα πλέι οφ.

Ολα αυτά γίνονται διότι οι μεγάλοι σύλλογοι που σηκώνουν το βάρος του «αιώνιου» πρωταθληματισμού δεν διεκδικούν μαζί αυτό που τους αναλογεί όχι μόνο για ένα καλό πρωτάθλημα βόλεϊ ανδρών, αλλά και για ένα καλύτερο πρωτάθλημα βόλεϊ γυναικών, για ένα καλύτερο πρωτάθλημα πόλο και γενικά για ένα καλύτερο περιβάλλον του ερασιτεχνικού και ημιεπαγγελματικού αθλητισμού.

Οσο δεν καταλαβαίνουν οι «μεγάλοι» σύλλογοι πως θα πρέπει να είναι ενωμένοι απέναντι στον ανταγωνισμό, στο ασταθές και προβληματικό περιβάλλον μιας χώρας που ακόμα κόβει συντάξεις και στις ραγδαίες εξελίξεις του παγκόσμιου αθλητισμού, τόσο θα χάνονται στα προβλήματα της καθημερινότητας.

Κώστας Ασημακόπουλος