Με μια
Μετά και την πραγματοποίηση του τουρνουά για την άνοδο στη Volley League και την επίσημη ολοκλήρωση της χρονιάς για την Α2 εθνική κατηγορία αποφασίσαμε, αφορμώμενοι και από δηλώσεις που μιλούσαν για γιορτή του Volley, χρησιμοποιώντας αυτήν την ανοιχτή επιστολή να μεταφέρουμε τη φετινή εμπειρία που αποκομίσαμε από τον αθλητικό όμιλο Παλλήνη, να περιγράψουμε τις συνθήκες που επικρατούν στο σύλλογο, αλλά και να ρίξουμε φως σε μια κατάσταση η οποία δεν έχει ξεκαθαριστεί.
Αρχικά, την καλοκαιρινή περίοδο όταν συμφωνήσαμε οι περισσότεροι αθλητές με τον αθλητικό όμιλο Παλλήνη, αποφασίσαμε σε μεγάλη πλειοψηφία να κάνουμε υποχωρήσεις σχετικά με το οικονομικό κομμάτι της συμφωνίας, τόσο επειδή έγιναν υποσχέσεις για συνθήκες που θα εξασφαλίζουν μια κατάσταση η οποία θα ευνοούσε στην αθλητική βελτίωσή μας, αλλά κυρίως γιατί μας δόθηκαν εγγυήσεις ότι η καταβολή των πληρωμών θα γινόταν τακτικά κάθε μήνα, και κανείς δεν επρόκειτο να χάσει ούτε ευρώ από τη συμφωνία. Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, όλοι οι αθλητές είχαμε και άλλες προτάσεις τις οποίες απορρίψαμε, όχι επειδή ήταν χειρότερες οικονομικά, αλλά γιατί ο συγκεκριμένος σύλλογος μας διαβεβαίωνε για την οικονομική του φερεγγυότητα.
Χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες, όπως το ότι για το προπονητικό τουρνουά που παίξαμε στη Χαλκίδα το Σεπτέμβριο πληρώσαμε μόνοι μας τα μεταφορικά, ή ότι είχε γίνει υπόσχεση για κάρτα e-pass και άλλα, ο Ιανουάριος βρίσκει την ομάδα στην εξής κατάσταση:
Οι περισσότεροι παίκτες 3,5 και κάποιοι 2,5 μήνες απλήρωτοι, περιμένοντας το διοικητικό συμβούλιο και την Πρόεδρο να αποπληρώσει τα χρέη μέχρι το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, με βάση μια χορηγία που ήταν εξασφαλισμένη 100%, όπως χαρακτηριστικά είχε ειπωθεί από το άτομο το οποίο συνομιλούσε με τον υποτιθέμενο «χορηγό», η οποία θα ερχόταν στα μέσα του Ιανουαρίου, ξεπληρώνοντας έτσι τα όποια χρέη είχαν δημιουργηθεί μέχρι τότε.
Στα μέσα Ιανουαρίου λοιπόν, πραγματοποιείται συνάντηση με τη διοίκηση, η οποία ανακοινώνει πως δεν πρόκειται να αποπληρωθούν οι μισθοί αμέσως, αλλά με βάση ένα πλάνο που έχει εκπονηθεί, θα εξισωθούν οι αμοιβές όλων των αθλητών στα 150 ευρώ από τον ερχόμενο μήνα, το Φεβρουάριο δηλαδή, και θα αποπληρωθούν κανονικά τα χρωστούμενα σε βάθος 8-18 μηνών ανάλογα με το ποσό που έχει συμφωνήσει ο καθένας, χωρίς να έχει σημασία αν θα αποφάσιζε να συνεχίσει ή να αποχωρήσει από την ομάδα.
Σήμερα που δημοσιεύεται η επιστολή αυτή, ούτε ένα ευρώ δεν έχει καταβληθεί από τη συγκεκριμένη συμφωνία στα άτομα που αποφάσισαν να αποχωρήσουν. Μάλιστα φάνηκε πως τα ίδια κριτήρια δε θα ίσχυαν για αυτούς που θα αποφάσιζαν να παραμείνουν στο σύλλογο, καθώς μόλις αποχωρήσαμε οι υπεύθυνοι της διοίκησης μας δήλωσαν πως προτεραιότητα έχει να πληρωθούν οι αθλητές οι οποίοι παρέμειναν στην ομάδα, και όχι αυτοί που αποχώρησαν, οι οποίοι θα αποπληρωθούν εν καιρώ και μετά το τέλος του πρωταθλήματος, αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά την αφερεγγυότητα τους, ακυρώνοντας ουσιαστικά τη συμφωνία.
Μάλιστα η συγκεκριμένη συμπεριφορά δημιουργεί υποψίες και θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί, πως η φυγή παιχτών από την ομάδα αποτελούσε επιθυμία του διοικητικού Συμβουλίου, αλλά και αυτών οι οποίοι βάζουν λεφτά για την ομάδα, προκειμένου να γλιτώσουν τα χρήματα από τους μισθούς των παικτών που θα αποχωρούσαν, και να διαθέσουν τα λεφτά τα οποία είχαν διαθέσιμα ώστε να διατηρηθεί ένας κορμός ο οποίος εξασφάλιζε την αξιοπρεπή παρουσία στην κατηγορία, κάτι το οποίο βέβαια θέλουμε να πιστεύουμε πως δε συνέβη…
Ταυτόχρονα, δυστυχώς η πλειονότητα των αθλητών της ομάδας βασιζόμενοι στην καταλληλότητα των συνθηκών που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια, δεν προνόησε και δεν διεκδίκησε νομική κάλυψη στη μορφή ιδιωτικού συμφωνητικού, ώστε να εξασφαλιστούν τα χρήματα τα οποία έχουν δουλευτεί.
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί πως ανεξάρτητα από το τι οικονομικό όφελος αποκομίζει ο κάθε αθλητής από την ενασχόλησή του με το άθλημα, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο καθένας που ασχολείται με τον αθλητισμό και πληρώνεται με ένα οποιοδήποτε ποσό, προγραμματίζει τις δραστηριότητες της ζωής του είτε κυρίως είτε και με βάση τα χρήματα που υπολογίζει ότι θα λάβει από την ενασχόλησή του αυτή.
Φυσικά το συγκεκριμένο γεγονός δε μας δημιουργεί πρόβλημα μόνο για τη φετινή χρονιά, αλλά μεταφράζεται και σε δυσκολία να εξευρεθεί καλύτερη συμφωνία την επόμενη χρονιά, αφού αρκετές ομάδες και σύλλογοι θα έχουν την ευκαιρία να επικαλεστούν πολύ μεγάλη αποχή μας από τους αγώνες και τις επίσημες υποχρεώσεις, κάτι το οποίο με απλά λόγια σημαίνει ότι δε χάσαμε λεφτά μόνο φέτος, αλλά πιθανότατα εξαιτίας του αθλητικού ομίλου Παλλήνης ενδέχεται να στερηθούμε κάποια χρήματα και του χρόνου.
Κλείνοντας θα θέλαμε να διατυπώσουμε κάποια γενικά ερωτήματα τα οποία αφορούν την ομοσπονδία, αλλά και τις οικονομικά φερέγγυες ομάδες της κατηγορίας. Τι εμποδίζει λοιπόν ομάδες όπως η Παλλήνη στο άμεσο μέλλον να κλείνουν συμφωνίες με αθλητές, να εξασφαλίζουν την παραμονή τους στην κατηγορία το πρώτο δίμηνο-τρίμηνο της χρονιάς και
μετά επικαλούμενες οικονομική δυσπραγία να αφήνουν τους αθλητές σε μια αδιέξοδη κατάσταση; Δε θα έπρεπε να η ομοσπονδία να έχει καλύτερη επίβλεψη μιας κατηγορίας, η οποία διαχρονικά σε όλα τα σπορ θεωρείται το μέρος στο οποίο μεγαλώνουν αθλητικά, τα νεαρά ταλέντα της χώρας; Οι ομάδες που πέφτουν από την κατηγορία και είναι φερέγγυες οικονομικά προς τους αθλητές τους, δε νιώθουν θύματα, όταν ομάδες εκμεταλλεύονται αθλητές για να εξασφαλίσουν τη σωτηρία τους και μετά ουσιαστικά τους ακυρώνουν συμφωνίες που είχαν υλοποιήσει στις αρχές της σεζόν; Τι ιστορικό δημιουργεί αυτό για την κατηγορία;
Υ.Γ. (1) Διαβάσαμε με μεγάλη μας έκπληξη δηλώσεις πρώην συμπαιχτών μας, οι οποίοι μίλησαν για «εγκατάλειψη» και για επιτυχία της ομάδας να βρίσκεται στα μπαράζ, παρότι έφυγαν τόσοι παίχτες. Πρώτον, εγκαταλείπεις κάτι φεύγεις από κάτι ή κάποιον δίχως να προσφέρεις τη βοήθεια που όφειλες. Όταν η πραγματικότητα είναι πως είσαι απλήρωτος για 2.5-3.5 μήνες και ακόμα και η έλευση στην προπόνηση αποτελεί ένα σημαντικό έξοδο, τότε είναι προσβλητικό να μιλάει κάποιος για εγκατάλειψη και θα περιμέναμε από έναν πρώην συμπαίχτη και συναθλητή μας να συμμερίζεται την άποψη αυτή.
Δεύτερον για εμάς η επιτυχία μιας ομάδας δε μετριέται μόνο με καθαρά αθλητικούς στόχους, βλέπε συμμετοχή σε μπαράζ ανόδου, αλλά και στο τι έχει προηγηθεί μέσα στη χρονιά για να φτάσει η εκάστοτε ομάδα στη θέση αυτή. Όσον αφορά την περίπτωση αυτή, θυσιάστηκαν εφτά αθλητές, και δεν έχουν πληρωθεί για το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς που συμμετείχαν, αλλά και λόγω της οικονομικής αφερεγγυότητας βρέθηκαν δίχως αθλητικές υποχρεώσεις (προπονήσεις αγώνες) από τα τέλη Ιανουαρίου και ίσως στερηθούν του χρόνου καλύτερα χρήματα και συμφωνίες. Λαμβάνοντας αυτά υπόψιν, η αναφορά σε αυτήν την κατάσταση ως επιτυχία, και ιδιαίτερα προερχόμενη από κάποιον συναθλητή και συμπαίχτη μας, μας προσβάλει τόσο σαν αθλητές, όσο και ως υποκείμενα που βίωσαν τις πολύ δύσκολες συνθήκες της φετινής χρονιάς.
Υ.Γ. (2) Επίσης, με μεγάλη μας θλίψη δεν είδαμε τους πρώην συναθλητές μας να αναφέρονται στη συνεισφορά τη δική μας στην βαθμολογική συγκομιδή, σαν η ομάδα να κέρδισε όλους της τους βαθμούς με τη σύνθεση την τωρινή. Αναρωτιόμαστε, ομάδες όπως ο ΟΦΗ ή η Ολυμπιάδα Πάτρας, οι οποίες στερήθηκαν τη συμμετοχή τους στο Final Four, και την ευκαιρία που τους αναλογούσε για να κερδίσουν την άνοδο, πως αισθάνονται που εξασφάλισε τη συμμετοχή της μια ομάδα, η οποία κέρδισε τους περισσότερους βαθμούς της στην κατηγορία με τελείως διαφορετική σύνθεση από αυτήν αγωνίστηκε στα μπαράζ; Η
ομοσπονδία πως νιώθει που ενδεχομένως να υπάρχει αλλοίωση του αποτελέσματος της ανόδου;
Υ.Γ. (3) Επιφυλασσόμαστε κάθε νόμιμου δικαιώματός μας και είμαστε πρόθυμοι να μιλήσουμε και να εξηγήσουμε πιο λεπτομερώς την κατάσταση σε οποιονδήποτε αθλητή.
Οι αποχωρήσαντες αθλητές του αθλητικού ομίλου Παλλήνη,
Αδαμόπουλος Παναγιώτης
Λυκούρεσης Διονύσης
Μήττας Κωνσταντίνος
Μπούρας Αλέξανδρος
Ρούσσης Λυκούργος
Τοκάνης Γιάννης
Τσικάτος Δημήτρης