«Δεν είναι περίεργο να παίζει αντίπαλος πατέρας και γιος. Χαίρομαι πάρα πολύ που ο γιος μου βρέθηκε αντίπαλος μου, γράψαμε ιστορία (γέλια) μπορεί να έχει ξαναπαίξει πατέρας και γιος μαζί αλλά αυτό ήταν διαφορετικό. Άξια ο Αλέξανδρος έχει φτάσει εκεί που είναι, λίγος κόσμος ξέρει την διαδρομή του, η οποία ξεκίνησε όταν ήταν μωρό στα 4 και ερχόταν στο Καραϊσκάκη και έπαιζε με τις μπάλες, όταν εγώ έκανα προπόνηση στην Εθνική ομάδα. Η αγάπη αυτή συνεχίστηκε στο σχολείο, επειδή όμως δεν υπήρχε ομάδα βόλεϊ, πήγε στο χάντμπολ, κατακτώντας μάλιστα και το παγκόσμιο στο σχολικό. Παράτησε το πολυτεχνείο μετά από 4 χρόνια γιατί ήθελε να ασχοληθεί με το βόλεϊ και τα παιδιά».
Στο τέλος αναφέρθηκε και στον τελικό με την Παλλήνη: «Κάνουμε μία νέα προσπάθεια εδώ στον Πανερυθραϊκό. Θέλουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί και να παίζουμε μοντέρνο και γρήγορο βόλεϊ. Με την Παλλήνη αν και ήμασταν σωστοί στο μπλοκ δεν μας βγήκε, σε αντίθεση με τον αντίπαλο μας που είχε τα διπλάσια.
