«Σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή του ανδρικού τμήματος, πέρυσι το καλοκαίρι, με τις ενδείξεις να είναι εις βάρος της ομάδας, πηγαίνοντας “κόντρα” στα μέχρι τότε προγνωστικά είπαμε να κάνουμε μια νέα αρχή, να οργανωθούμε και να έχουμε μια αξιοπρόσεχτη παρουσία στην εθνική κατηγορία. Από το τελικό αποτέλεσμα εγώ προσωπικά είμαι ευχαριστημένος. Κάποιοι άλλοι μπορεί να μην είναι, εγώ επαναλαμβάνω είμαι ικανοποιημένος, γιατί από την αρχή ο στόχος ήταν να κάνουμε μια ανταγωνιστή ομάδα, η οποία να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και να βρίσκεται ψηλά στη βαθμολογία και όχι να παλεύει στο τέλος για τη σωτηρία της. Να μην έχουμε την ψυχοφθόρο διαδικασία των τελευταίων χρόνων, να είμαστε στις πρώτες θέσεις και όχι στις τελευταίες, κάτι που το πετύχαμε σχετικά νωρίς. Στην πορεία είδαμε ότι μπορούσαμε και διεκδικήσουμε και την άνοδο, κάτι που δεν ήταν στους αρχικούς στόχους, το προσπαθήσαμε αλλά για διάφορους λόγους δεν τα καταφέραμε και αυτό ίσως έφερε απογοήτευση, αφού είχε φανεί ότι η ομάδα άξιζε κάτι παραπάνω.
Αναμφισβήτητα τα χρήματα που δαπανήθηκαν είναι αρκετά, αλλά είμαστε ευχαριστημένοι που τουλάχιστον τα περισσότερα “έπιασαν τόπο”. Ομως θα σου πω ότι όλα τα μεγάλα εγχειρήματα στηρίζονται στην τρέλα. Αν πηγαίναμε με βάση τη λογική θα έπρεπε όσοι ασχολούνται με τον αθλητισμό στα Χανιά να τα έχουν παρατήσει και να είναι στα σπίτια τους. Το γεγονός ότι συνεχίζει να υπάρχει αθλητισμός στα Χανιά, σε οποιοδήποτε επίπεδο, οφείλεται πιστεύω στην κουζουλάδα κάποιων ανθρώπων. Αν δεν υπήρχαν αυτοί, νομίζω ότι δεν θα υπήρχε και αθλητισμός.
Ενα άλλο στοιχείο που με χαροποίησε είναι και η μεγάλη παρουσία θεατών στα παιχνίδια μας. Σε όλους τους αγώνες το κλειστό του Εθνικού Σταδίου ήταν γεμάτο, ενώ σε αυτόν του κυπέλλου με την Κηφισιά, δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο. Μπορεί στην αρχή τον κόσμο να τον τράβηξαν τα ονόματα, αφού ήρθαν στην ομάδα παίκτες με πολλές εμπειρίες από προηγούμενες συμμετοχές των σε μεγάλες κατηγορίες, όμως τον κράτησε για όλη τη σεζόν το πολύ καλό βόλεϊ που έπαιζε ο ΣΦΠΧ και το θέαμα που προσέφερε, ενώ είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι για πρώτη φορά φέραμε στο κλειστό για να παρακολουθήσουν αγώνες μας και φίλους άλλων αθλημάτων.
Εκτός από την υποστήριξη των φιλάθλων, είχαμε και χορηγούς που συνέδραμαν την προσπάθειά μας, ενώ ελπίζουμε ότι τη νέα σεζόν θα είναι περισσότεροι και με μεγαλύτερη βοήθεια σε όλους τους τομείς. Θέλω, λοιπόν, με την ευκαιρία να ευχαριστήσω εκ μέρους του διοικητικού συμβουλίου την ΑΝΕΚ Lines, για την τεράστια εξυπηρέτηση που κάνει με τις ειδικές εκπτώσεις στα εισιτήρια, στοιχείο που επιτρέπει σε χανιώτικα σωματεία να συμμετέχουν σε αγώνες εκτός Κρήτης και να τονίσω ότι χρειάζεται να παραμείνει, γενικότερα, υποστηρικτής του χανιώτικου αθλητισμού. Ακόμη, ευχαριστώ τον Μιχάλη Περογιάννη (μικρογεύματα “Γρηγόρης”, ξενοδοχείο “Σαμαριά”) και το Καφέ-Ζαχαροπλαστείο “Σπιτικό” για τη βοήθειά τους, αλλά και τους ιδιοκτήτες των καταστημάτων ένδυσης – υπόδησης Rollini-Tsakiris Mallas-Yamamay-Bill Cost, κ. Δασκαλόπουλο και Ελευθεράκη για την υποστήριξη στο γυναικείο τμήμα, την επιτροπή διοίκησης του Ε.Α.Κ. Χανίων από την οποία ελπίζουμε να έχουμε την ίδια ή και ακόμη μεγαλύτερη συμπαράσταση τη νέα σεζόν και όλους όσοι στήριξαν υλικά και ηθικά με κάθε τρόπο τον σύλλογο.
Είδα σχεδόν όλα τα παιχνίδια μας και με βάση τις ομάδες που τελικά πρωταγωνίστησαν στον δικό μας όμιλο την κανονική περίοδο, θεωρώ ότι μας κόστισε την πρωτιά στη βαθμολογία η εκτός έδρας ήττα του α’ γύρου από τον Οδυσσέα Αμαρουσίου με 3-2 σετ, που δεν έπρεπε να την κάνουμε και χάσαμε εκεί δυο πολύτιμους βαθμούς. Ομως η σκέψη η δική μου έχει “κολλήσει” στο εντός έδρας παιχνίδι με την Αργυρούπολη, όπου χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία για την απ” ευθείας συμμετοχή στα τελικά μπαράζ.
Ομως υπάρχουν και παράπονα από την αντιμετώπιση που είχε η ομάδα σε πολλούς τομείς, τόσο κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου, όσο και στα προμπαράζ, αλλά και στο κύπελλο, στο οποίο μας στέρησαν τη μεγάλη ευκαιρία να κερδίσουμε την Κηφισιά και να προκριθούμε στην οκτάδα. Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν λόγοι που έγιναν οι ενέργειες αυτές, αλλά δεν είναι της στιγμής ν” αναφερθώ λεπτομερώς σε όλες. Μπορώ όμως να σας πω κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις και βγάλτε εσείς τα συμπεράσματα σας. Τον περασμένο Ιανουάριο, δύο γνωστοί μάνατζερ έκαναν δελεαστικές προτάσεις στον πασαδόρο Β. Πλίκα και τον κεντρικό Κ. Γκιρτζίκη, αλλά παρ’ ότι οι παίκτες είχαν το ελεύθερο απ’ εμάς ν” αποδεχθούν, προς τιμήν τους δεν το έπραξαν. Ακόμη, παράγοντας ανταγωνιστικής ομάδας της Α2, λίγες ημέρες πριν τα μπαράζ έκανε πρόταση για τη νέα σεζόν στον Δ. Φίνο, ενώ το ίδιο διάστημα, άλλος παράγοντας-προπονητής επικοινώνησε με αρκετούς παίκτες μας, εκφράζοντάς τους την… ανησυχία του για την τύχη τους στην αγωνιστική σεζόν που έρχεται. Επίσης, γνωστός παράγοντας της διαιτησίας μας έλεγε ότι ήταν εξασφαλισμένο το αυτονόητο 50 – 50 στα προμπαράζ, κάτι που βέβαια σε καμιά περίπτωση δεν έγινε και τέλος, γνωστός παράγοντας του χανιώτικου βόλεϊ φιλοξένησε με κάθε μυστικότητα προπονητή ομάδας άλλου ομίλου και υποψήφιας αντιπάλου μας στα μπαράζ, ο οποίος ήρθε να παρακολουθήσει εντός έδρας αγώνα μας.
Σίγουρα επηρέασε η αλλαγή προπονητή, αλλά προς το καλύτερο, αφού από τη στιγμή που ανέλαβε ο Δήμος Μπουρμπάκης, μαζί με τους αθλητές κατάφερε ν’ αλλάξει το κλίμα, μπόρεσε ν” ανεβάσει το προπονητικό επίπεδο και το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας και μετά τον Γενάρη παίξαμε ακόμη καλύτερο βόλεϊ.
Ομως ΣΦΠΧ δεν είναι μόνο το ανδρικό τμήμα, υπάρχουν οι παίδες και οι έφηβοι, παιδιά που αποκόμισαν φέτος υπερπολύτιμες εμπειρίες κάνοντας προπόνηση με τη μεγάλη ομάδα. Το γεγονός αυτό έχει συμβάλει στο να έχουν ήδη αλλάξει τρόπο αντιμετώπισης της προπόνησης και της επαφής τους με το άθλημα γενικότερα. Βελτιώθηκαν τόσο σε ατομικό, όσο και σε ομαδικό επίπεδο, με αποτέλεσμα να κατακτήσουν τους παγκρήτιους τίτλους και η ομάδα των παίδων θα πάρει μέρος, 27 – 29/6, στα προκριματικά της πανελλήνιας διοργάνωσης με αξιώσεις και όχι απλά για τυπική συμμετοχή. Επίσης, μετά την αποχώρηση των ηλικιακά μεγαλύτερων αθλητριών, η ομάδα γυναικών άρχισε από το “μηδέν”, στηριζόμενη σε παγκορασίδες και κορασίδες, ενώ άλλαξε το σύστημα και η οργάνωση στις ακαδημίες μας, όπου θεωρώ ότι γίνεται εξαιρετική δουλειά. Γενικότερα, προσπαθούμε σε κάθε τομέα να βελτιωνόμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο.
Είναι σίγουρο ότι για πολλούς λόγους, δεν μπορούμε να στηριζόμαστε διαρκώς μόνον σε ξενομερίτες παίκτες, αφού τα χρήματα που απαιτούνται για κάτι τέτοιο είναι πολλά. Στόχος μας είναι, σταδιακά, ν” αξιοποιήσουμε δικά μας παιδιά, που έχουν προσόντα και θέληση να δουλέψουν και να παίξουν βόλεϊ και να συμπληρώνουμε την ομάδα με μεταγραφές σε θέσεις που πρέπει να είμαστε ακόμη πιο δυνατοί. Πιστεύω ότι με αυτό το μικτό μοντέλο θα πορευτούμε στη συνέχεια, δηλαδή ντόπιους παίκτες και επιλεγμένες μεταγραφές οι οποίες θ” ανεβάζουν το επίπεδο της ομάδας.
Από την επόμενη ημέρα που ολοκληρώσαμε τις αγωνιστικές μας υποχρεώσεις στην Α2 Εθνική έχει αρχίσει η οργάνωση για τη νέα σεζόν. Σκεφτόμαστε, ψάχνουμε, συζητάμε με πολύ κόσμο και προσπαθούμε να οριοθετήσουμε μέχρι που θα φτάσει το χέρι μας στον μεταγραφικό τομέα, για να μπορέσουμε να έχουμε και πάλι μια αξιοπρόσεχτη και δυνατή ομάδα. Αισιοδοξώ ότι θα δημιουργηθούν οι απαραίτητες συνθήκες έτσι ώστε οι χανιώτες φίλαθλοι και τη νέα σεζόν να έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν βόλεϊ υψηλού επιπέδου. Ταυτόχρονα, μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η υποδομή και για το λόγο αυτό έχουμε μια νέα προσθήκη στο κομμάτι αυτό, με την παρουσία του Γιώργου Μπουρμπάκη, με στόχο την ακόμη καλύτερη οργάνωση και λειτουργία στις ακαδημίες.
Να προσθέσω ότι από φέτος ο ΣΦΠΧ λειτουργεί και τμήμα μπιτς βόλεϊ, ώστε ο σύλλογος να είναι ενεργός και τους 12 μήνες του χρόνου.
Ολοκληρώνοντας, θέλω να ευχαριστήσω τον προπονητή με τον οποίο αρχίσαμε τη σεζόν, τον κ. Τσιακμάκη, ο οποίος έφερε την ομάδα σ” ένα καλό επίπεδο, τον Δ. Μπουρμπάκη που συνέχισε το έργο του και όλους τους παίκτες που αγωνίστηκαν, ξενομερίτες και ντόπιους, για την προσφορά τους στην ομάδα».
* Ο Γιάννης Μιχελάκης γεννήθηκε στις 29-5-1968, άρχισε τον αθλητισμό με στίβο και ήταν πρωταθλητής Κρήτης στη σφαίρα με τον Κύδωνα, ενώ έπαιξε μπάσκετ στις ομάδες παίδων-εφήβων του ίδιου ομίλου, αλλά και στο Περιστέρι. Παράλληλα με τα προαναφερόμενα, σε ηλικία 14 ετών ξεκίνησε το βόλεϊ, στον Παγχανιακό, την επόμενη χρονιά πήρε μεταγραφή στον Κύδωνα (με τον οποίο έπαιξε στη Β” Εθνική) και οι μεγάλες ικανότητές του ως πασαδόρος τον έφεραν στις εθνικές ομάδες παίδων, αρχικά, εφήβων και νέων στη συνέχεια. Από το 1984 ασχολείται μόνο με το βόλεϊ, όπου έπαιξε αρκετά χρόνια στον ΟΑΧ και το 1997 πήγε στον ΟΠΕΡ, με τον οποίο πανηγύρισε τρεις συνεχείς ανόδους, από τη Γ” Εθνική στην Α1, στην οποία αγωνίστηκε μια σεζόν. Επέστρεψε στα Χανιά και έκλεισε την αθλητική του καριέρα στον ΟΑΧ, τη σεζόν 2005-6. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τα διοικητικά, ήταν από τους πρωτεργάτες της συνεργασίας των χανιώτικων ομάδων βόλεϊ και ενεργά υποστηρικτής του σωματείου που προέκυψε από τη συνεργασία, δηλαδή του ΣΦΠΧ.
Για την προσπάθεια αυτή τονίζει ότι «… σ’ ένα βαθμό πέτυχε τον στόχο της, όμως στα Χανιά είναι δύσκολο πράγμα, γενικότερα, οι συνεργασίες, όχι μόνο στο βόλεϊ, αλλά σε όλα τ” αθλήματα. Όσον αφορά τον χώρο μας, στην αρχική συνεργασία δεν μετείχε ο Κύδωνας, ενώ από τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Παγχανιακός και ο Αετός λειτουργούν πλέον ανεξάρτητα. Παρ” όλα αυτά, πρέπει να ευχαριστήσω τον Κύδωνα, τον Ν.Α.Ο. Σούδας και τον Α.Ο. Ακρωτηρίου για τις διευκολύνσεις τους στη χρήση των γηπέδων. Ακόμη θέλω να ευχαριστήσω τον αντιδήμαρχο Χανίων, κ. Λειψάκη, για την άμεση ανταπόκριση σε κάθε μας αίτημα».
Αναμφισβήτητα τα χρήματα που δαπανήθηκαν είναι αρκετά, αλλά είμαστε ευχαριστημένοι που τουλάχιστον τα περισσότερα “έπιασαν τόπο”. Ομως θα σου πω ότι όλα τα μεγάλα εγχειρήματα στηρίζονται στην τρέλα. Αν πηγαίναμε με βάση τη λογική θα έπρεπε όσοι ασχολούνται με τον αθλητισμό στα Χανιά να τα έχουν παρατήσει και να είναι στα σπίτια τους. Το γεγονός ότι συνεχίζει να υπάρχει αθλητισμός στα Χανιά, σε οποιοδήποτε επίπεδο, οφείλεται πιστεύω στην κουζουλάδα κάποιων ανθρώπων. Αν δεν υπήρχαν αυτοί, νομίζω ότι δεν θα υπήρχε και αθλητισμός.
Ενα άλλο στοιχείο που με χαροποίησε είναι και η μεγάλη παρουσία θεατών στα παιχνίδια μας. Σε όλους τους αγώνες το κλειστό του Εθνικού Σταδίου ήταν γεμάτο, ενώ σε αυτόν του κυπέλλου με την Κηφισιά, δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο. Μπορεί στην αρχή τον κόσμο να τον τράβηξαν τα ονόματα, αφού ήρθαν στην ομάδα παίκτες με πολλές εμπειρίες από προηγούμενες συμμετοχές των σε μεγάλες κατηγορίες, όμως τον κράτησε για όλη τη σεζόν το πολύ καλό βόλεϊ που έπαιζε ο ΣΦΠΧ και το θέαμα που προσέφερε, ενώ είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι για πρώτη φορά φέραμε στο κλειστό για να παρακολουθήσουν αγώνες μας και φίλους άλλων αθλημάτων.
Εκτός από την υποστήριξη των φιλάθλων, είχαμε και χορηγούς που συνέδραμαν την προσπάθειά μας, ενώ ελπίζουμε ότι τη νέα σεζόν θα είναι περισσότεροι και με μεγαλύτερη βοήθεια σε όλους τους τομείς. Θέλω, λοιπόν, με την ευκαιρία να ευχαριστήσω εκ μέρους του διοικητικού συμβουλίου την ΑΝΕΚ Lines, για την τεράστια εξυπηρέτηση που κάνει με τις ειδικές εκπτώσεις στα εισιτήρια, στοιχείο που επιτρέπει σε χανιώτικα σωματεία να συμμετέχουν σε αγώνες εκτός Κρήτης και να τονίσω ότι χρειάζεται να παραμείνει, γενικότερα, υποστηρικτής του χανιώτικου αθλητισμού. Ακόμη, ευχαριστώ τον Μιχάλη Περογιάννη (μικρογεύματα “Γρηγόρης”, ξενοδοχείο “Σαμαριά”) και το Καφέ-Ζαχαροπλαστείο “Σπιτικό” για τη βοήθειά τους, αλλά και τους ιδιοκτήτες των καταστημάτων ένδυσης – υπόδησης Rollini-Tsakiris Mallas-Yamamay-Bill Cost, κ. Δασκαλόπουλο και Ελευθεράκη για την υποστήριξη στο γυναικείο τμήμα, την επιτροπή διοίκησης του Ε.Α.Κ. Χανίων από την οποία ελπίζουμε να έχουμε την ίδια ή και ακόμη μεγαλύτερη συμπαράσταση τη νέα σεζόν και όλους όσοι στήριξαν υλικά και ηθικά με κάθε τρόπο τον σύλλογο.
Είδα σχεδόν όλα τα παιχνίδια μας και με βάση τις ομάδες που τελικά πρωταγωνίστησαν στον δικό μας όμιλο την κανονική περίοδο, θεωρώ ότι μας κόστισε την πρωτιά στη βαθμολογία η εκτός έδρας ήττα του α’ γύρου από τον Οδυσσέα Αμαρουσίου με 3-2 σετ, που δεν έπρεπε να την κάνουμε και χάσαμε εκεί δυο πολύτιμους βαθμούς. Ομως η σκέψη η δική μου έχει “κολλήσει” στο εντός έδρας παιχνίδι με την Αργυρούπολη, όπου χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία για την απ” ευθείας συμμετοχή στα τελικά μπαράζ.
Ομως υπάρχουν και παράπονα από την αντιμετώπιση που είχε η ομάδα σε πολλούς τομείς, τόσο κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου, όσο και στα προμπαράζ, αλλά και στο κύπελλο, στο οποίο μας στέρησαν τη μεγάλη ευκαιρία να κερδίσουμε την Κηφισιά και να προκριθούμε στην οκτάδα. Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν λόγοι που έγιναν οι ενέργειες αυτές, αλλά δεν είναι της στιγμής ν” αναφερθώ λεπτομερώς σε όλες. Μπορώ όμως να σας πω κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις και βγάλτε εσείς τα συμπεράσματα σας. Τον περασμένο Ιανουάριο, δύο γνωστοί μάνατζερ έκαναν δελεαστικές προτάσεις στον πασαδόρο Β. Πλίκα και τον κεντρικό Κ. Γκιρτζίκη, αλλά παρ’ ότι οι παίκτες είχαν το ελεύθερο απ’ εμάς ν” αποδεχθούν, προς τιμήν τους δεν το έπραξαν. Ακόμη, παράγοντας ανταγωνιστικής ομάδας της Α2, λίγες ημέρες πριν τα μπαράζ έκανε πρόταση για τη νέα σεζόν στον Δ. Φίνο, ενώ το ίδιο διάστημα, άλλος παράγοντας-προπονητής επικοινώνησε με αρκετούς παίκτες μας, εκφράζοντάς τους την… ανησυχία του για την τύχη τους στην αγωνιστική σεζόν που έρχεται. Επίσης, γνωστός παράγοντας της διαιτησίας μας έλεγε ότι ήταν εξασφαλισμένο το αυτονόητο 50 – 50 στα προμπαράζ, κάτι που βέβαια σε καμιά περίπτωση δεν έγινε και τέλος, γνωστός παράγοντας του χανιώτικου βόλεϊ φιλοξένησε με κάθε μυστικότητα προπονητή ομάδας άλλου ομίλου και υποψήφιας αντιπάλου μας στα μπαράζ, ο οποίος ήρθε να παρακολουθήσει εντός έδρας αγώνα μας.
Σίγουρα επηρέασε η αλλαγή προπονητή, αλλά προς το καλύτερο, αφού από τη στιγμή που ανέλαβε ο Δήμος Μπουρμπάκης, μαζί με τους αθλητές κατάφερε ν’ αλλάξει το κλίμα, μπόρεσε ν” ανεβάσει το προπονητικό επίπεδο και το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας και μετά τον Γενάρη παίξαμε ακόμη καλύτερο βόλεϊ.
Ομως ΣΦΠΧ δεν είναι μόνο το ανδρικό τμήμα, υπάρχουν οι παίδες και οι έφηβοι, παιδιά που αποκόμισαν φέτος υπερπολύτιμες εμπειρίες κάνοντας προπόνηση με τη μεγάλη ομάδα. Το γεγονός αυτό έχει συμβάλει στο να έχουν ήδη αλλάξει τρόπο αντιμετώπισης της προπόνησης και της επαφής τους με το άθλημα γενικότερα. Βελτιώθηκαν τόσο σε ατομικό, όσο και σε ομαδικό επίπεδο, με αποτέλεσμα να κατακτήσουν τους παγκρήτιους τίτλους και η ομάδα των παίδων θα πάρει μέρος, 27 – 29/6, στα προκριματικά της πανελλήνιας διοργάνωσης με αξιώσεις και όχι απλά για τυπική συμμετοχή. Επίσης, μετά την αποχώρηση των ηλικιακά μεγαλύτερων αθλητριών, η ομάδα γυναικών άρχισε από το “μηδέν”, στηριζόμενη σε παγκορασίδες και κορασίδες, ενώ άλλαξε το σύστημα και η οργάνωση στις ακαδημίες μας, όπου θεωρώ ότι γίνεται εξαιρετική δουλειά. Γενικότερα, προσπαθούμε σε κάθε τομέα να βελτιωνόμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο.
Είναι σίγουρο ότι για πολλούς λόγους, δεν μπορούμε να στηριζόμαστε διαρκώς μόνον σε ξενομερίτες παίκτες, αφού τα χρήματα που απαιτούνται για κάτι τέτοιο είναι πολλά. Στόχος μας είναι, σταδιακά, ν” αξιοποιήσουμε δικά μας παιδιά, που έχουν προσόντα και θέληση να δουλέψουν και να παίξουν βόλεϊ και να συμπληρώνουμε την ομάδα με μεταγραφές σε θέσεις που πρέπει να είμαστε ακόμη πιο δυνατοί. Πιστεύω ότι με αυτό το μικτό μοντέλο θα πορευτούμε στη συνέχεια, δηλαδή ντόπιους παίκτες και επιλεγμένες μεταγραφές οι οποίες θ” ανεβάζουν το επίπεδο της ομάδας.
Από την επόμενη ημέρα που ολοκληρώσαμε τις αγωνιστικές μας υποχρεώσεις στην Α2 Εθνική έχει αρχίσει η οργάνωση για τη νέα σεζόν. Σκεφτόμαστε, ψάχνουμε, συζητάμε με πολύ κόσμο και προσπαθούμε να οριοθετήσουμε μέχρι που θα φτάσει το χέρι μας στον μεταγραφικό τομέα, για να μπορέσουμε να έχουμε και πάλι μια αξιοπρόσεχτη και δυνατή ομάδα. Αισιοδοξώ ότι θα δημιουργηθούν οι απαραίτητες συνθήκες έτσι ώστε οι χανιώτες φίλαθλοι και τη νέα σεζόν να έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν βόλεϊ υψηλού επιπέδου. Ταυτόχρονα, μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η υποδομή και για το λόγο αυτό έχουμε μια νέα προσθήκη στο κομμάτι αυτό, με την παρουσία του Γιώργου Μπουρμπάκη, με στόχο την ακόμη καλύτερη οργάνωση και λειτουργία στις ακαδημίες.
Να προσθέσω ότι από φέτος ο ΣΦΠΧ λειτουργεί και τμήμα μπιτς βόλεϊ, ώστε ο σύλλογος να είναι ενεργός και τους 12 μήνες του χρόνου.
Ολοκληρώνοντας, θέλω να ευχαριστήσω τον προπονητή με τον οποίο αρχίσαμε τη σεζόν, τον κ. Τσιακμάκη, ο οποίος έφερε την ομάδα σ” ένα καλό επίπεδο, τον Δ. Μπουρμπάκη που συνέχισε το έργο του και όλους τους παίκτες που αγωνίστηκαν, ξενομερίτες και ντόπιους, για την προσφορά τους στην ομάδα».
* Ο Γιάννης Μιχελάκης γεννήθηκε στις 29-5-1968, άρχισε τον αθλητισμό με στίβο και ήταν πρωταθλητής Κρήτης στη σφαίρα με τον Κύδωνα, ενώ έπαιξε μπάσκετ στις ομάδες παίδων-εφήβων του ίδιου ομίλου, αλλά και στο Περιστέρι. Παράλληλα με τα προαναφερόμενα, σε ηλικία 14 ετών ξεκίνησε το βόλεϊ, στον Παγχανιακό, την επόμενη χρονιά πήρε μεταγραφή στον Κύδωνα (με τον οποίο έπαιξε στη Β” Εθνική) και οι μεγάλες ικανότητές του ως πασαδόρος τον έφεραν στις εθνικές ομάδες παίδων, αρχικά, εφήβων και νέων στη συνέχεια. Από το 1984 ασχολείται μόνο με το βόλεϊ, όπου έπαιξε αρκετά χρόνια στον ΟΑΧ και το 1997 πήγε στον ΟΠΕΡ, με τον οποίο πανηγύρισε τρεις συνεχείς ανόδους, από τη Γ” Εθνική στην Α1, στην οποία αγωνίστηκε μια σεζόν. Επέστρεψε στα Χανιά και έκλεισε την αθλητική του καριέρα στον ΟΑΧ, τη σεζόν 2005-6. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τα διοικητικά, ήταν από τους πρωτεργάτες της συνεργασίας των χανιώτικων ομάδων βόλεϊ και ενεργά υποστηρικτής του σωματείου που προέκυψε από τη συνεργασία, δηλαδή του ΣΦΠΧ.
Για την προσπάθεια αυτή τονίζει ότι «… σ’ ένα βαθμό πέτυχε τον στόχο της, όμως στα Χανιά είναι δύσκολο πράγμα, γενικότερα, οι συνεργασίες, όχι μόνο στο βόλεϊ, αλλά σε όλα τ” αθλήματα. Όσον αφορά τον χώρο μας, στην αρχική συνεργασία δεν μετείχε ο Κύδωνας, ενώ από τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Παγχανιακός και ο Αετός λειτουργούν πλέον ανεξάρτητα. Παρ” όλα αυτά, πρέπει να ευχαριστήσω τον Κύδωνα, τον Ν.Α.Ο. Σούδας και τον Α.Ο. Ακρωτηρίου για τις διευκολύνσεις τους στη χρήση των γηπέδων. Ακόμη θέλω να ευχαριστήσω τον αντιδήμαρχο Χανίων, κ. Λειψάκη, για την άμεση ανταπόκριση σε κάθε μας αίτημα».
