Ο γενικός αρχηγός Θανάσης Καμίδης ανακοίνωσε το δυσάρεστο νέο στην ομάδα. Όλοι ξέσπασαν σε κλάματα. Σταματήσαμε την προπόνηση και φύγαμε. Από χθες γυρνάμε στην πόλη σαν τα φαντάσματα. Αισθανόμαστε μόνοι μας χωρίς τον Νίκο», λέει κλαίγοντας ο Κεμανετζής και ήταν μεταξύ αυτών που πρότειναν να μετονομαστεί το γήπεδο της πόλης σε «Νίκος Σαμαράς».
«Ο Νίκος ήταν ένα παιδί μάλαμα, ένας πραγματικός αετός. Εμείς μέσα στο γήπεδο βλέπαμε τον Νίκο κι ακολουθούσαμε όλοι το παράδειγμα του. Ήταν διαφορετικός αθλητής. Χαρισματικός. Πετούσε ψηλά κι εμείς προσπαθούσαμε να τον φτάσουμε. Ακούραστος, δούλευε ασταμάτητα ακόμη και τώρα. Πριν λίγο καιρό μου είχε πει κάποιος συμπαίκτης του από άλλη ομάδα ‘πως γίνεται σ’ αυτή την ηλικία να δουλεύει τόσο πολύ’ και θυμάμαι του είχα απαντήσει ‘είναι στο dna μας εδώ πάνω κι ο Νίκος είναι το καλύτερο παράδειγμα. Ο Νίκος Σαμαράς ήταν ο Γκάλης του ελληνικού βόλεϊ, αλλά ποτέ το άθλημα δεν πήρε από αυτόν αυτά που θα μπορούσε. Ποτέ δεν τον διαχειρίστηκε σωστά. Όλη η Ορεστιάδα έχει ένα βουβό κλάμα. Χειρότερα και από Μεγάλη Παρασκευή».
«Ο Νίκος ήταν ένα παιδί μάλαμα, ένας πραγματικός αετός. Εμείς μέσα στο γήπεδο βλέπαμε τον Νίκο κι ακολουθούσαμε όλοι το παράδειγμα του. Ήταν διαφορετικός αθλητής. Χαρισματικός. Πετούσε ψηλά κι εμείς προσπαθούσαμε να τον φτάσουμε. Ακούραστος, δούλευε ασταμάτητα ακόμη και τώρα. Πριν λίγο καιρό μου είχε πει κάποιος συμπαίκτης του από άλλη ομάδα ‘πως γίνεται σ’ αυτή την ηλικία να δουλεύει τόσο πολύ’ και θυμάμαι του είχα απαντήσει ‘είναι στο dna μας εδώ πάνω κι ο Νίκος είναι το καλύτερο παράδειγμα. Ο Νίκος Σαμαράς ήταν ο Γκάλης του ελληνικού βόλεϊ, αλλά ποτέ το άθλημα δεν πήρε από αυτόν αυτά που θα μπορούσε. Ποτέ δεν τον διαχειρίστηκε σωστά. Όλη η Ορεστιάδα έχει ένα βουβό κλάμα. Χειρότερα και από Μεγάλη Παρασκευή».
