Σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο το κάπνισμα σε αθλητικούς χώρους και ειδικά σε κλειστούς όχι μόνο απαγορεύεται αλλά αποτελεί ζήτημα κουλτούρας ενός λαού και σεβασμού στον αθλητή και των αξιών που εκπροσωπεί.
Στην Ελλαδάρα όμως δε μιλάμε για να κόψουμε το κάπνισμα αλλά για να κόψουμε τους μπάφους.
Η επίσημη καταγγελία του Α.Ο.Θήρας για εκτεταμένη χρήση ινδικής κάνναβης στον ημιτελικό του πρωταθλήματος Α1 γυναικών με αντίπαλο τον Άρη δυστυχώς δε μας εξέπληξε αλλά καταγράφεται ως η πρώτη επίσημη καταγγελία συλλόγου για εκτεταμένη χρήση κάνναβης από τους θεατές. Φυσικά το θέμα δεν αφορά μόνο τους οπαδούς του Άρη.
Το περιστατικό όχι μόνο δεν θα πρέπει να κουκουλωθεί αλλά θα πρέπει να κινητοποιήσει τις διοργανώτριες αρχές και κυρίως όσους ασχολούνται με το βόλεϊ και τον αθλητισμό γενικότερα.
Μπάφους δεν καπνίζουν μόνο στην Πυλαία αλλά σε όλα τα γήπεδα που βρίσκεται ο πυρήνας των οπαδών που υπό τη δύναμη την ανωνυμίας και του όχλου λειτουργούν ως χουλιγκάνοι. Τα τελευταία χρόνια σε όλα τα μεγάλα ντέρμπι στα γυμναστήρια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης μετατρέπονται σε τεκέδες.
Ακόμα και οι χουλιγκάνοι όμως έχουν τους κώδικες σεβασμού προς τον αντίπαλο και κυρίως στον εαυτό τους. Αυτά τα ξέρουν καλύτερα όσοι είναι στην εξέδρα.
Εμείς περιμένουμε να δούμε κινητοποίηση από αυτούς που είναι μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Μας κάνει εντύπωση που καμία αθλήτρια δεν βγήκε να στηρίξει τα λεγόμενα της Μελίνας Εμμανουλίδου.
Πιο πολύ μας εξέπληξε και η δήλωση του προπονητή του ΑΟ Θήρας Γιώργου Ρούση πως η λιποθυμία της Εμμανουηλίδου οφείλονταν στα... φώτα του γυμναστηρίου!
Ο Γιώργος Ρούσης από τη θητεία του στον Παναθηναϊκό είναι μπαρουτοκαπνισμένος από ντέρμπι και ερμηνεύουμε την δήλωση του είτε σε ατυχή στιγμή είτε επειδή δεν ήθελε να ρίξει λάδι στην φωτιά όσο η αποστολή του Α.Ο.Θήρας βρίσκονταν στη Θεσσαλονίκη. Aλλη εξήγηση δεν βρίσκουμε.
Ο δρόμος που βαδίζουμε είναι λάθος. Ολοι μας έχουμε ευθύνες. Πριν χάσουμε και το τελευταίο κομμάτι σεβασμού προς τον πλησίον μας και κυρίως προς τον εαυτό μας ας βάλουμε λίγο το μυαλό μας να δουλέψει. Ολα έχουν την ώρα τους, τον χρόνο τους και τον τρόπο τους γιατί αλλιώς χάνουν και την αξία τους και το... άρωμα τους.
V.N.