Ο διεθνής πασαδόρος πέρυσι ένιωσε ότι ήρθε η στιγμή να επιστρέψει στην γενέτειρά του και αρχικά έγινε προπονητής μπιτς βόλεϊ και στη συνέχεια ξεκίνησε η συνεργασία με τον Νέο ΟΠΕΡ, με τον οποίο πανηγύρισε το πρωτάθλημα Κρήτης και στην συνέχεια την άνοδο στην Α2 ανδρών, ενώ προπονεί και τμήματα των ακαδημιών του συλλόγου.

«Ήταν καλή στιγμή για εμένα να γυρίσω στο Ρέθυμνο»

«Το Ρέθυμνο προέκυψε αρχικά γιατί έχω καταγωγή από εκεί και ήθελα να σταθεροποιηθώ κάπου. Παικτικά και επαγγελματικά ένιωθα χορτασμένος, ενώ μπορώ να παίξω και άλλο. Σκεφτόμενος αρκετά, είδα ότι έκανα αυτά που ήθελα. Έπαιξα σε μεγάλες μεγάλες, στην Εθνική ομάδα, πήρα πρωτάθλημα και αγωνίστηκα στο εξωτερικό» σχολιάζει αρχικά ο Θάνος Μαρούλης στο volleynews.gr και συνεχίζει αναφορικά με την επαφή του με τον ΝΟΠΕΡ.

Τα τελευταία χρόνια έχει μπει και το προπονητικό μέσα μου. Θεώρησα ότι ήταν καλή στιγμή να επιστρέψω και να προσφέρω στον τόπο μου. Πάντα το ήθελα. Δεν υπολόγιζα βέβαια να έρθω στα 34 μου αλλά λίγο πιο αργά. Μεγαλώνοντας όμως, τα βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά. Ήταν καλή στιγμή. Αρχικά ασχολήθηκα με το μπιτς βόλεϊ σε μία διαδικασία που ήδη υπήρχε και απευθύνθηκα στην ομάδα του ΝΟΠΕΡ. Μπήκα από την αρχή σε διάφορα τμήματα. Έπαιζα στο ανδρικό και ήμουν βοηθός στις γυναίκες. Όσο αντέχω και το γουστάρω θα παίζω. Προπονητικά, προσωπικά πιστεύω πως αν δεν αρχίσεις από παιδιά δεν είσαι προπονητής. Ήθελα τμήματα ακαδημιών γιατί δεν θέλω να γίνω απλά προπονητής. Θέλω τη γνώση από τις περιπέτειες που έχω βιώσει επαγγελματικά, να τα μεταδώσω στα παιδιά του τόπου μου.

Γενικά ο σύλλογος έχει 130-140 παιδιά. Παίζοντας και με το ανδρικό ερχόντουσαν τα παιδιά στο γήπεδο και χαίρομαι πάρα πολύ, γιατί ειδικά τα κορίτσια που προπονώ, βρήκαν στο πρόσωπό μου ένα πρότυπο που και εγώ στην ηλικία τους το έψαχνα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή και ικανοποίηση να ταυτίζονται με την φιλοσοφία και να βλέπουν τον θαυμασμό προς το πρόσωπό σου. Είναι ευλογία να προπονείς παιδιά, αυτό κατάλαβα φέτος».

«Ο σύλλογος πέρασε από 40 κύματα, όνειρο η επιστροφή στην Volley League»

Από την μεγάλη κατηγορία ο ΟΠΕΡ άρχισε να χαροπαλεύει στις μεγάλες κατηγορίες, για ένα διάστημα ο σύλλογος ήταν ανενεργός και πριν μία πενταετία μετανομάστηκε σε Νέος ΟΠΕΡ, δίνοντας νέα πνοή στο ιστορικό σωματείο της Κρήτης.

«Ο ΟΠΕΡ είναι ιστορικό σωματείο που έχει πέρασε από 40 κύματα. Τα τελευταία 5 χρόνια που η ομάδα ονομάστηκε Νέος ΟΠΕΡ με νέα άτομα, για να μην χαθεί αυτός ο σύλλογος. Το νέος στο όνομα δίνει νέα πνοή. Βήμα βήμα και ξεκινόντας από το μηδέν, έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο. Οι γυναίκες είναι 3η χρόνια στην Α2, οι άνδρες βρήκαν ένα παραπάνω κίνητρο και θα δούμε που μπορούμε να φτάσουμε. Υπάρχει πλάνο σε βάθος πενταετίας. Δεν είναι απόλυτα οργανωμένο, θέλει δουλειά. Μακάρι να πάνε όλα καλά και να καταφέρουμε να ανέβουμε κατηγορίες και να είμαι στο ρόστερ στην Α1. Αν το πετύχουμε θα είναι το ιδανικό κλείσιμο καριέρας. Είναι ακόμα πολύ μακρινό, απέχουμε έτη φωτός αλλά υπάρχει το όραμα και η θέληση.

Κάθε χρονιά έχει τις δυσκολίες της, αλλάζουν πράγματα και πρέπει να προσαρμοστείς. Μπορεί να εμφανιστούν εμπόδια εκτός του δικού σου ελέγχου. Αλλά ο στόχος είναι αυτός. Μας βοηθάει η χρονική στιγμή. Ο ΝΟΠΕΡ είναι ο μόνος σύλλογος που έχει καθαρά μόνο τμήματα βόλεϊ. Είναι σωματείο πετοσφαίρισης. Θέλει υπομονή, καλή οργάνωση και ακόμα περισσότερους ανθρώπους να πλαισιώσουν αυτή την προσπάθεια. Δεν σημαίνει ότι επειδή είμαι εγώ, ο δρόμος είναι στρωμένος. Θέλει τις τοπικές αρχές. Το καλό στην επαρχία είναι ότι ο κόσμος βοηθάει. Η ομάδα απαρτίζεται με ανθρώπους με καλό πρόσωπο στην κοινωνία και θεωρώ πως θα υπάρχει η κατάλληλη στήριξη. Θέλει καλή διαχείριση με την όποια βοήθεια μπορεί να έρθει και πως θα την εξαργυρώσεις. Σε σχέση με την αρχή της σεζόν ο κόσμος μας στήριξε και χάρηκα πολύ γιατί στο τουρνουά ανόδου είδα κόσμο του βόλεϊ από Χανιά και Ηράκλειο. Τους είδαμε να μας χειροκροτούν. Μακάρι όλα τα σωματεία της Κρήτης να είναι ψηλά, όπως και ο ΟΦΗ που έκανε για πολλά χρόνια την προσπάθειά του και είμαι σίγουρος ότι θα την συνεχίσει με τον κ. Δανδάλη. Κάτι αντίστοιχο θέλουμε να κάνουμε και εμείς στο Ρέθυμνο».