Συμπαραστάτρια της ιταλοποιημένης Εγκόνου η Μικέλ Μπαρτς με 21 πόντους, ενώ η θρυλική Φραντσέσκα Πιτσινίνι έπαιξε σε όλο το ματς και κέρδισε 3 πόντους. Η Κονελιάνο αν και έκανε θραύση πάνω στο φιλέ με 16 μπλοκ (έναντι 10), η Νοβάρα ήταν πολύ καλύτερη στην επίθεση με 39% αποτελεσματικότητα (57/148 τελειωμένες), ενώ η πρωταθλήτρια Ιταλίας είχε 32% με 42/130 τελειωμένες.
Η Max Schmeling Halle στο Βερολίνο που φιλοξένησε τον πρώτο από τους δύο τελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ, γέμισε ασφυκτικά από 9.000 και πλέον φίλους των 4 ομάδων σε άνδρες και γυναίκες.
Τα σετ: 3-1 (25-18, 25-17, 14-25, 25-22) σε 102'
*Οι πόντοι της Νοβάρα προήλθαν από 1 άσσο, 57 επιθέσεις, 10 μπλοκ και 21 λάθη αντιπάλων και της Κονελιάνο προήλθαν από 42 επιθέσεις, 16 μπλοκ και 24 λάθη αντιπάλων.
ΝΟΒΑΡΑ (Μπαρμπολίνι): Καρλίνι 4 (2/2 επ., 1 άσσος, 1 μπλοκ), Τσιριτσέλα 7 (4/7 επ., 3 μπλοκ), Πιτσινίνι 3 (2/12 επ., 1 μπλοκ, 56% υπ. - 6% άριστες), Μπάρτς 21 (20/45 επ., 1 μπλοκ, 53% υπ. - 13% άριστες), Βελίκοβιτς 5 (3/13 επ., 2 μπλοκ), Εγκόνου 27 (25/64 επ., 2 μπλοκ) / Σανσόνα (λ, 57% υπ. - 7% άριστες), Καμέρα, Πλάκ, Μπίτσι 1 (1/3 επ.), Ζανόνι.
ΚΟΝΕΛΙΑΝΟ (Σανταρέλι): Ντε Κρόφ 11 (6/12 επ., 5 μπλοκ), Ντανέσι 12 (6/15 επ., 6 μπλοκ), Φαμπρίς 1 (1/11 επ.), Βόλοτς 4 (4/6 επ.), Χιλ 10 (10/35 επ., 65% υπ. - 5% άριστες), Σίλα 4 (3/17 επ., 1 μπλοκ, 59% υπ. - 9% άριστες) / Ντε Τζενάρο (λ, 64% υπ. - 36% άριστες), Μορέτο (λ), Μπέτσις, Φερσίνο, Λόου 16 (12/33 επ., 4 μπλοκ), Τιρόζι.
Η ΧΡΥΣΗ ΒΙΒΛΟΣ
1961: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1962: Μπουροβέστνιεκ Οδησσού (ΕΣΣΔ)
1963: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1964: Λέφσκι Σόφιας (Βουλγαρία)
1965: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1966: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1967: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1968: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1969: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1970: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1971: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1972: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1973: Νίμσε Βουδαπέστης (Ουγγαρία)
1974: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1975: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1976: Ερυθρός Αστέρας Πράγας (Τσεχοσλοβακία)
1977: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1978: Τράκτορ Σβέριν (Δυτ.Γερμανία)
1979: ΤΣΣΚΑ Σόφιας (Βουλγαρία)
1980: Ερυθρός Αστέρας Πράγας (Τσεχοσλοβακία)
1981: Ουραλότσκα Σβερντλόφσκ (ΕΣΣΔ)
1982: Ουραλότσκα Σβερντλόφσκ (ΕΣΣΔ)
1983: Ουραλότσκα Σβερντλόφσκ (ΕΣΣΔ)
1984: ΤΣΣΚΑ Σόφιας (Βουλγαρία)
1985: Αdk Άλμα Άτα (ΕΣΣΔ)
1986: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1987: Ουραλότσκα Σβερντλόφσκ (ΕΣΣΔ)
1988: Τοντόρα Ραβένα (Ιταλία)
1989: Ουραλότσκα Σβερντλόφσκ (ΕΣΣΔ)
1990: Ουραλότσκα Σβερντλόφσκ (ΕΣΣΔ)
1991: Μλάντοστ Ζαγκάμπρια (Γιουγκοσλαβία)
1992: Ιλ Μεσατζέρο Τεοντόρα Ραβένα (Ιταλία)
1993: Λάτε Ρουτζιάντα Ματέρα (Ιταλία)
1994: Ουραλότσκα Εκατερίνμπουργκ (Ρωσία)
1995: Ουραλότσκα Εκατερίνμπουργκ (Ρωσία)
1996: Παρμαλάτ Ματέρα (Ιταλία)
1997: Φοπαπεντρέτι Μπέργκαμο (Ιταλία)
1998: Ντουμπροβάτσκα Μπάνκα Ντουμπρόβνικ (Κροατία)
1999: Φοπαπεντρέτι Μπέργκαμο (Ιταλία)
2000: Φοπαπεντρέτι Μπέργκαμο (Ιταλία)
2001: Έντισον Μόντενα (Ιταλία)
2002: Κάννες (Γαλλία)
2003: Κάννες (Γαλλία)
2004: Μαριχάλ Τενερίφη (Ισπανία)
2005: Ράδιο 105 Φοπαπεντρέτι Μπέργκαμο (Ιταλία)
2006: Κολούζι Ντεσπάρ Περούτζια (Ιταλία)
2007: Φοπαπεντρέτι Μπέργκαμο (Ιταλία)
2008: Κολούζι Ντεσπάρ Περούτζια (Ιταλία)
2009: Φοπαπεντρέτι Μπέργκαμο (Ιταλία)
2010: Φοπαπεντρέτι Μπέργκαμο (Ιταλία)
2011: Βακίφ Γκίνες Τέλεκομ Κωνσταντινούπολης (Τουρκία)
2012: Φενερμπαχτσέ (Τουρκία)
2013: Βακίφ Γκίνες Τέλεκομ Κωνσταντινούπολης (Τουρκία)
2014: Ντιναμό Καζάν (Ρωσία)
2015: Εζατζίμπασι Κωνσταντινούπολης (Τουρκία)
2016: Πόμι Κασαλματζιόρε (Ιταλία)
2017: Βακιφμπάνκ (Τουρκία)
2018: Βακιφμπάνκ (Τουρκία)
2019: Νοβάρα (Ιταλία)
