«Είμαι πολύ χαρούμενος με την έκβαση των γεγονότων. Η αλήθεια είναι ότι ήμουν πολύ αγχωμένος και δεν περίμενα ότι θα παίξουμε τόσο καλά. Ειλικρινά δεν μπορώ να είμαι πιο χαρούμενος. Δεν αρχίσαμε καλά την χρονιά αλλά όσο περνούσε ο καιρός γινόμασταν και καλύτεροι και αυτό αποδείχθηκε» τόνισε ο Άγγελος Μανδηλάρης που αναδείχθηκε και MVP.
«Θεωρώ πως είμαστε η ομάδα που προσπαθεί περισσότερο από όλους, το θέλουμε περισσότερο από όλους και κάνουμε τα περισσότερα από άλλες ομάδες. Δίκαια είμαστε πρωταθλητές. Σαββατοκύριακο με σαββατοκύριακο γινόμασταν και καλύτεροι, αγαπάμε αυτό που κάνουμε, θυσιάζουμε πολλά και είμαι πολύ χαρούμενος που τα καταφέραμε δήλωσε» ο 22χρονος Βασίλης, ο μεγαλύτερος από τα τρία αδέρφια της οικογένειας.
Που κρίθηκε ο τελικός;
Άγγελος Μανδηλάρης: «Στοχεύαμε να παίξουμε όσο καλύτερα γίνεται και να μην αγχωνόμαστε για το αποτέλεσμα απαραίτητα. Παίξαμε καλά όλο το τουρνουά και στον τελικό δεν νομίζω να έχουμε παίξει καλύτερο παιχνίδι».
Βασίλης Μανδηλάρης: «Στο 18-18 στο πρώτο έκαναν πολύ καλό σέρβις, έκανα υποδοχή και ο Άγγελος έβγαλε καλή πάσα και τελείωσα τη φάση στη διαγώνιο. Ήταν κρίσιμο το σημείο γιατί ήταν δύσκολη αυτή η επίθεση και δεν έγινε καταλάθος. Θέλει καιρό να γίνει και πέρυσι δεν μπορούσα να το κάνω».
Που αφιερώνετε τον τίτλο;
Α.Μ.:«Στους γονείς μας Κωνσταντίνο και Φωτεινή που χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε να τα κάνουμε όλα αυτά. Εννοείται και στον μικρό μας αδερφό τον Στέφανο και στον Στάθη Χανδρινό που κάνει τα πάντα για εμάς. Είναι δίπλα μας τρία χρόνια και στην αρχή σχεδόν αφιλοκερδώς ήταν στο πλευρό μας και έκανε τα πάντα για εμάς».
Β.Μ.: «Αυτούς που ανέφερε ο Άγγελος όπως επίσης τον γυμναστή μας Νίκο Σαρρή, την κ. Μπαρτζόγλου που μας δίνει συμπληρώματα διατροφής, την capelli που μας ντύνει, τον κ. Στεφανίδη από την εταιρεία Berlin γιατί χωρίς αυτόν δεν θα είχαμε πάει στο διεθνές τουρνουά στη Ρωσία φέτος. Το attica beach volley club που μας δίνει μπάλες να κάνουμε προπόνηση, τον Θανάση Πανούσο που μας βοηθάει, τους φυσιοθεραπευτές μας κ. Τζούλια στην Αθήνα και τον κ. Χασάνδρα στη Χαλκίδα. Να είναι όλοι καλά γιατί χωρίς αυτούς δεν θα είχαμε κάνει τίποτα πραγματικότητα».
Πόσο δύσκολο είναι να κάνετε τόσο μεγάλες αποστάσεις κάθε ημέρα;
Α.Μ.: «Προσπαθούμε να ελαττώνουμε τις αποστάσεις που κάνουμε και είναι πολύ κουραστικό για εμάς. Είναι ψυχική κούραση να σηκωθείς 7 το πρωί, να πηγαίνεις στην Αθήνα για προπόνηση, μετά να κάνεις φυσιοθεραπεία και μετά πάλι πίσω στην Χαλκίδα είναι πολύ κουραστικό. Έχουμε στο πρόγραμμα βάρη και προσπαθούμε να βρούμε χρόνο και για την προσωπική μας ζωή και όλο αυτό είναι δύσκολο».
Β.Μ.: «Θέλουμε και το κάνουμε. Στόχος μας είναι το beach volley να γίνει το επάγγελμά μας όλο τον χρόνο. Μακάρι να βρεθούν οι απαραίτητες συνθήκες για να συμβεί αυτό το πράγμα στο μέλλον».
«Θεωρώ πως είμαστε η ομάδα που προσπαθεί περισσότερο από όλους, το θέλουμε περισσότερο από όλους και κάνουμε τα περισσότερα από άλλες ομάδες. Δίκαια είμαστε πρωταθλητές. Σαββατοκύριακο με σαββατοκύριακο γινόμασταν και καλύτεροι, αγαπάμε αυτό που κάνουμε, θυσιάζουμε πολλά και είμαι πολύ χαρούμενος που τα καταφέραμε δήλωσε» ο 22χρονος Βασίλης, ο μεγαλύτερος από τα τρία αδέρφια της οικογένειας.
Που κρίθηκε ο τελικός;
Άγγελος Μανδηλάρης: «Στοχεύαμε να παίξουμε όσο καλύτερα γίνεται και να μην αγχωνόμαστε για το αποτέλεσμα απαραίτητα. Παίξαμε καλά όλο το τουρνουά και στον τελικό δεν νομίζω να έχουμε παίξει καλύτερο παιχνίδι».
Βασίλης Μανδηλάρης: «Στο 18-18 στο πρώτο έκαναν πολύ καλό σέρβις, έκανα υποδοχή και ο Άγγελος έβγαλε καλή πάσα και τελείωσα τη φάση στη διαγώνιο. Ήταν κρίσιμο το σημείο γιατί ήταν δύσκολη αυτή η επίθεση και δεν έγινε καταλάθος. Θέλει καιρό να γίνει και πέρυσι δεν μπορούσα να το κάνω».
Που αφιερώνετε τον τίτλο;
Α.Μ.:«Στους γονείς μας Κωνσταντίνο και Φωτεινή που χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε να τα κάνουμε όλα αυτά. Εννοείται και στον μικρό μας αδερφό τον Στέφανο και στον Στάθη Χανδρινό που κάνει τα πάντα για εμάς. Είναι δίπλα μας τρία χρόνια και στην αρχή σχεδόν αφιλοκερδώς ήταν στο πλευρό μας και έκανε τα πάντα για εμάς».
Β.Μ.: «Αυτούς που ανέφερε ο Άγγελος όπως επίσης τον γυμναστή μας Νίκο Σαρρή, την κ. Μπαρτζόγλου που μας δίνει συμπληρώματα διατροφής, την capelli που μας ντύνει, τον κ. Στεφανίδη από την εταιρεία Berlin γιατί χωρίς αυτόν δεν θα είχαμε πάει στο διεθνές τουρνουά στη Ρωσία φέτος. Το attica beach volley club που μας δίνει μπάλες να κάνουμε προπόνηση, τον Θανάση Πανούσο που μας βοηθάει, τους φυσιοθεραπευτές μας κ. Τζούλια στην Αθήνα και τον κ. Χασάνδρα στη Χαλκίδα. Να είναι όλοι καλά γιατί χωρίς αυτούς δεν θα είχαμε κάνει τίποτα πραγματικότητα».
Πόσο δύσκολο είναι να κάνετε τόσο μεγάλες αποστάσεις κάθε ημέρα;
Α.Μ.: «Προσπαθούμε να ελαττώνουμε τις αποστάσεις που κάνουμε και είναι πολύ κουραστικό για εμάς. Είναι ψυχική κούραση να σηκωθείς 7 το πρωί, να πηγαίνεις στην Αθήνα για προπόνηση, μετά να κάνεις φυσιοθεραπεία και μετά πάλι πίσω στην Χαλκίδα είναι πολύ κουραστικό. Έχουμε στο πρόγραμμα βάρη και προσπαθούμε να βρούμε χρόνο και για την προσωπική μας ζωή και όλο αυτό είναι δύσκολο».
Β.Μ.: «Θέλουμε και το κάνουμε. Στόχος μας είναι το beach volley να γίνει το επάγγελμά μας όλο τον χρόνο. Μακάρι να βρεθούν οι απαραίτητες συνθήκες για να συμβεί αυτό το πράγμα στο μέλλον».